اثر حفاظتی عصاره تام ستاره شکننده خلیج فارس Ophiocoma erinaceus بر آسیب کبدی القا شده توسط تتراکلرید کربن (CCL۴) در موش صحرایی

زمینه و هدف: ستاره شکننده، دارای ترکیبات فعال زیستی بوده که به آنها توانایی ترمیم زخم و بازسازی بازوها و اندام های آسیب دیده را می بخشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی اثر حفاظتی عصاره تام ستاره شکننده خلیج فارس بر آسیب کبدی القا شده توسط تتراکلرید کربن در موش صحرایی بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، ۳۲ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی شامل: گروه کنترل، آسیب کبدی، تیمار شده با عصاره ۲۵%  و تیمارشده با عصاره ۵۰% ستاره شکننده (به مدت هفت روز) تقسیم شدند. گروه آسیب کبدی فقط تتراکلرید کربن mg/kg۵/۰ به مدت هفت روز دریافت نمودند. در پایان، حیوانات کشته شدند و پس از توزین بدن و کبد، مقاطع بافت کبد تهیه و توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS (ویرایش ۲۰) و Mini Tab و با کمک آزمون های آماری ANOVA  و Tukey، در سطح ۰۰۱/۰P< تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تیمار با تتراکلرید کربن، موجب کاهش معنی دار وزن بدن و افزایش وزن کبد شد (۰۰۱/۰P<) و آسیب شدید کبدی در مقاطع بافتی کاملا مشهود بود. در مقابل، تیمار با غلظت های عصاره تام ستاره شکننده؛ افزایش وزن کبد، کاهش وزن بدن و تغییرات القا شده توسط تتراکلرید کربن بر ساختار بافت کبد همچون: تعداد هپاتوسیت، کوپفر و عروق را به صورت معنی داری تغییر داد که نمایانگر بهبود ساختار بافت آسیب دیده کبد بود (۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری: عصاره تام ستاره شکننده می تواند اثر حفاظتی بر آسیب القا شده توسط تتراکلرید کربن در کبد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Brittle star ، Carbon tetrachloride (CCl۴) ، Liver damage ، Protective effect ، Rat ، ستاره شکننده ، تتراکلرید کربن ، آسیب کبدی ، اثر محافظتی ، موش صحرایی