اثر داروی والسارتان بر هورمون های محور هیپوفیز-گناد در موش های صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار

زمینه و هدف: والسارتان به عنوان آنتاگونیست گیرنده های آنژیوتانسین II (Ang II)، در درمان اختلالات فشار خون مورد استفاده قرار می گیرد و بر بافت های مختلف بدن دارای تاثیر است؛ لذا این مطالعه، با هدف بررسی اثر داروی والسارتان بر عملکرد محور هیپوفیز- گناد در موش های صحرایی ماده بالغ انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه، از ۴۰ سر موش صحرایی ماده بالغ که به ۵ گروه ۸ تایی شامل: گروه های کنترل، شاهد و ۳ گروه تجربی تقسیم شدند، استفاده گردید. در ابتدا، با تزریق عضلانی استرادیول والرات و پروژسترون، حیوانات هم سیکل شدند و سپس به حیوانات گروه شاهد، روزانه یک میلی لیتر روغن زیتون (حلال دارو) و به گروه های تجربی نیز روزانه دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، داروی والسارتان گاواژ گردید. حیوانات گروه کنترل، تحت هیچ تیماری قرار نگرفتند. کلیه تجویزها برای مدت ۲۱ روز انجام و در روز پایانی، با خونگیری از قلب حیوانات و تهیه سرم مورد نیاز با کمک کیت های هورمونی مربوطه، میزان هورمون های FSH، LH، استروژن و پروژسترون اندازه گیری شد. داده ها با کمک آزمون تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه ANOVA و آزمون تعقیبی توکی، مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج آنالیز آماری داده ها نشان داد که داروی والسارتان با دوزهای ۲۰۰ و mg/kg۴۰۰، باعث کاهش معنی دار هورمون های FSH، LH، استروژن و پروژسترون در سطح معنی داری ۰۵/۰P< می شود. نتیجه گیری: والسارتان به عنوان آنتاگونیست رسپتورهای Ang II، احتمالا با مهار ترشح هورمون های گنادوتروپین و بلوکه نمودن اثر آنها بر سلول های فولیکولی، باعث کاهش هورمون های جنسی ماده می گردد.

کلیدواژه ها:

Valsartan ، estrogen ، progesterone ، FSH ، LH ، Rat ، والسارتان ، استروژن ، پروژسترون ، FSH ، LH ، موش صحرایی