مقایسه اثرات درمانی لوواستاتین و ویتامین E بر حجم گلومرول های کلیه در موش های صحرایی دیابتی
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 98
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-18-3_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: نفروپاتی شایعترین عارضه دیابت است. بیان شده که استرسهای اکسیداتیو نقش مهمی در پاتوژنز نفروپاتی دارند. از طرفی لوواستاتین و ویتامین E باعث تاخیر در پیشرفت نفروپاتی میگردند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر داروهای لوواستاتین و ویتامینE بر حجم کلیه و گلومرولها در کلیههای دیابتی میباشد. روش تحقیق: چهل عدد موش صحرایی نر از نژاد ویستار، به صورت تصادفی به پنج گروه تقسیم شد. گروه اول به عنوان گروه کنترل و گروههای دوم تا پنجم، به عنوان گروههای آزمایش که توسط استرپتوزوسین (mg/kg ۶۰) به صورت داخل صفاقی دیابتی شدند، در نظر گرفته شدند. شصت روز پس از القاء دیابت، گروه سوم، تحت درمان با لوواستاتین (mg/kg/day۱۰)، گروه چهارم تحت درمان با ویتامین E ( IU/kg۱۰۰) و گروه پنجم تحت درمان همزمان با داروهای فوق قرار گرفتند. پس از اتمام دوره درمان، موشهای صحرایی بیهوش و کلیههای آنها برداشته شد. پس از رنگآمیزی، مقاطع جهت تخمین حجم کل کلیه و گلومرولها با استفاده از قانون کاوالیری مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحقیق حاضر نشان میدهند که حجم کل کلیه و حجم گلومرولها در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری داشت (P<۰.۰۱). درمان با لوواستاتین منجر به کاهش معنیدار حجم کل گلومرولها در مقایسه با گروه دیابتی شد (P<۰.۰۱)؛ هر چند حجم کل گلومرولها در گروه تحت درمان با ویتامین E در مقایسه با گروه دریافتکننده لوواستاتین و گروه دریافتکننده همزمان دو دارو کاهش بیشتری از خود نشان داد (p<۰.۰۰۱). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، به نظر میرسد تجویز لوواستاتین و ویتامین E اثرات محافظتی بر روی کلیه موشهای صحرایی دیابتی داشته و در نتیجه باعث بهبود آسیبهای عملکردی و ساختاری گلومرولی ناشی از دیابت میگردند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اکبر رجب زاده
PhD Candidate of Anatomical Sciences, Department of Anatomical Sciences and Cellular Biology, School of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
علیرضا ابراهیم زاده بیدسکان
دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
جواد حامی
دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
علیرضا رجب زاده
Department of Biology
الهام سرکی
Department of Biochemistry