اثر عصاره گل ساعتی بر یادگیری و حافظه احترازی غیر فعال در موش های صحرایی نر

زمینه و هدف: مطالعات مربوط به نقصان حافظه و از دست دادن حافظه مرتبط با سن، منجر به ارائه روش های درمانی جدیدی از قبیل استفاده از گیاهان دارویی در جهت بهبود حافظه گردیده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تجویز خوراکی عصاره گل ساعتی بر یادگیری و حافظه احترازی غیر فعال در موش های صحرایی نر بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، ۴۰ سر موش صحرایی نر به ۵ گروه شامل: گروه کنترل، گروه شم (حلال) و ۳ گروه دریافت کننده عصاره گل ساعتی (۵۰ ، ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم/کیلوگرم) تقسیم شدند. از یک هفته قبل از شوک تا دو هفته بعد از آن، گاواژ مواد ادامه یافت. یادگیری و حافظه با کمک آزمون احترازی غیر فعال (شاتل باکس)، ارزیابی شد. داده ها توسط نرم افزار  SPSS و آزمون های آماری واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تجویز خوراکی گل ساعتی، در هر سه دوز مورد استفاده موجب افزایش زمان تاخیر در ورود به اتاق تاریک شد که در یک هفته پس از شوک در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود )۰/۰۵(P<. نتیجه گیری: مصرف عصاره گل ساعتی به صورت وابسته به دوز، باعث بهبود حافظه و یادگیری می شود. به نظر می رسد استفاده از آن در پیشگیری و یا درمان اختلالات شناختی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

Passiflora ، Learning ، Memory ، Rat ، گل ساعتی ، یادگیری ، حافظه ، موش صحرایی