ارتباط آموزش فرهنگ ایمنی بیمار با ارتقای فرهنگ ایمنی و خودکارآمدی پرستاران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 158
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-26-3_005
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: در راستای بهبود ایمنی بیمار، کشورها بر ﺁن هستند تا ایمنی سیستمها را پایش کنند و در این مسیر لازم است فرهنگ ایمنی بیمار نیز بررسی و در بین کارکنان توسعه یابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش فرهنگ ایمنی بیمار بر ارتقای فرهنگ ایمنی و خودکارآمدی پرستاران در بیمارستان ولیعصر (ع) شهر بیرجند بود.
روش تحقیق: پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان ولیعصر (ع) شهر بیرجند در سال ۱۳۹۷ (۱۰۰ نفر) بودند. از این جامعه آماری، بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری طبقه ای، تعداد ۸۰ پرستار انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات آموزش گروهی فرهنگ ایمنی بیمار، در طی ۴ جلسه ۲ساعته برای افراد گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. در پیش آزمون و پس آزمون، هر دو گروه به ابزارهای پژوهش (پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس در نرم افزار SPSS (ویرایش ۲۲) تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد، در متغیر فرهنگ ایمنی با توجه به اثر متغیر، آموزش فرهنگ ایمنی بیمار معنی دار بود (۰/۰۱>P)؛ در متغیر خودکارآمدی با توجه به اثر متغیر، آموزش فرهنگ ایمنی بیمار معنی دار بود (۰/۰۰۱=P).
نتیجه گیری: آموزش های مربوط به فرهنگ ایمنی بیمار به پرستاران، بر ارتقای فرهنگ ایمنی و خودکارآمدی آنان موثر است؛ بنابراین پیشنهاد می گردد برنامه ریزان، مسوولین و دست اندرکاران از این روش آموزشی در خصوص ارتقای فرهنگ ایمنی بهره ببرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد طحان
Young Researchers and Elite Club, Birjand Branch, Islamic Azad University, Birjand, Iran.
فاطمه خاکشور
Department of Psychology, Ferdows Branch, Islamic Azad University, Ferdows, Iran.
الهه آهنگری
Department of Psychology and Educational Sciences, Payame Noor University Kashmar, Kashmar, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :