تاثیر شیرین بیان (قرص د-رگلیس) بر روی درد و وضعیت اجابت مزاج بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر*
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,094
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUM-17-4_002
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: گیاه شیرینبیان طیف وسیعی از اثرات درمانی بخصوص در بیماری های گوارشی دارد و اثرات ضد اسپاسم و ضد التهابی عصاره آن نیز گزارش شده است. در این پژوهش اثر شیرینبیان (قرص د-رگلیس) بر روی درد و وضعیت اجابت مزاج بیماران مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر ( IBS ) بررسی شد.
روش تحقیق: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی دوسوکور، ۹۰ بیمار مبتلا به IBS مراجعهکننده به درمانگاه فوق تخصصی گوارش دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، به طور تصادفی در یکی از دو گروه مورد و یا شاهد قرار گرفتند. بیماران گروه مورد، قرص نورتریپتیلین و قرص د-رگلیس (روزانه ۶ قرص در سه نوبت به مدت ۸ هفته) و گروه شاهد قرص نورتریپتیلین و دارونما دریافت کردند. شدت درد بر اساس مقیاس دیداری درد ( VAS ) و وضعیت اجابت مزاج بیماران با استفاده از پرسشنامه، پیگیری و ثبت شد. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS ، در سطح معنیداری ۰۵/۰ >p تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: شدت درد در هر دو گروه مورد و شاهد طی ۸ هفته روند کاهشی نشان داد (۰۰۱/۰ >p ) ولی در هیچیک از مراحل تفاوت معنیداری بین دو گروه وجود نداشت (۰۵/۰ >p ). در مقایسه با گروه شاهد، بیماران در گروه مورد، مدت زمان کمتری مدفوع با قوام طبیعی (۰۲/۰ =p ) و مدت زمان بیشتری مدفوع با قوام سفت (۰۲/۰ =p ) داشتند .
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، به نظر میرسد مصرف شیرینبیان در کاهش درد ناشی از IBS اثری بیشتر از اثر دارونما نداشته باشد، ولی احتمالا باعث بهبود اسهال و یا تشدید یبوست شود.
کلیدواژه ها:
Irritable bowel syndrome ، Glycyrrhiza glabra ، Pain severity ، Defecation ، سندرم روده تحریک پذیر ، شیرین بیان ، شدت درد ، اجابت مزاج
نویسندگان
قربانعلی رحیمیان
Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
مریم بابائیان
Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
سلیمان خیری
Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
محمدتقی مرادی
Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
محمود رفیعیان
Professor, Department of Pharmacology, Medical Plants Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran