تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص های استرس اکسیداتیو بافت قلب در موش های صحرایی نر مواجهه یافته با دیازینون

زمینه و هدف: دیازینون یک حشره کش ارگانوفسفره است که سبب استرس اکسیداتیو می شود. با این حال فعالیت بدنی وضعیت آنتی اکسیدانی قلب را بهبود می بخشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص های استرس اکسیداتو بافت قلب در موش های صحرایی نر مواجهه یافته با دیازینون بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی ۲۴ سر موش صحرایی نر از نژاد اسپراگ-داولی با محدوده وزن ۱۵۰ تا ۲۰۰ گرم و میانگین سنی ۸ هفته به صورت تصادفی در ۳ گروه ۸ تایی شامل ۱) کنترل (C)، ۲) دیازینون (D) ۳) تمرین تناوبی شدید و دیازینون (HD) تقسیم شدند. گروه ۲ و ۳ به مدت ۸ هفته برای ۵ روز در هفته mg/kg۵/۱ دیازینون را به صورت درون صفاقی دریافت کردند. تمرین تناوبی شدید با شدت ۸۵% تا ۱۱۰% VO۲max و سرعت m/min ۱۵-۴۵ به مدت ۸ هفته انجام شد. پس از ۸ هفته سطوح مالون دی الدئید (MDA) و بیان ژن های سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و کاتالاز CAT در بافت قلبی اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون شاپیرو-ویلک، آنالیز واریانس یک طرفه همراه با آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. همچنین (۰/۰۵≥P) به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: دیازینون اثر معناداری بر افزایش MDA (۰/۰۰۱=P) و کاهش  SODو CAT (۰/۰۰۱=P) در بافت قلب داشت. با این وجود تمرین تناوبی شدید منجر به کاهش MDA (۰/۰۰۱=P) و افزایش شاخص های آنتی اکسیدانی SOD (۰/۰۰۱=P) و CAT (۰/۰۱=P) در بافت قلب موش های صحرایی در معرض دیازینون شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین های منظم تناوبی شدید می تواند با کاهش شاخص های استرس اکسیداتیو و افزایش فعالیت های آنتی اکسیدانی در بافت قلب، اثرات محافظتی در برابر آسیب بافت قلبی ناشی از مسمومیت با دیازینون داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Diazinon ، Heart tissue ، High-intensity interval training ، Oxidative stress ، دیازینون ، بافت قلب ، تمرین تناوبی شدید ، استرس اکسیداتیو