بررسی درمان های مبتنی بر رایانه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی درمان های مبتنی بر رایانه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند که از این تعداد ۴ نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزارهای، آزمون توجه و تمرکز (آزمون d۲) بریکن کمپ (۲۰۰۲) و آزمون پیشرفت تحصیلی و تشخیصی شلو (۱۹۹۳) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل دیداری (رسم نمودار)، فرمول درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا استفاده شد. نتایج نشان داد، درصد بهبودی کلی برای توجه و تمرکز پایدار و پیشرفت تحصیلی به ترتیب ۵۱/۴۶ و ۹۳/۵۸ بود و این مقادیر در مرحله پیگیری به ترتیب ۰۰۵/۴۴ و ۵۰/۵۷ محاسبه شد. پیشنهاد می شود در مراکز مشاوره از این روش استفاده شود.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، یادگیری ، مبتنی بر رایانه