عوامل موثر بر یادگیری با استفاده از تکنولوژی آموزشی

ریک اشبای از نخستین کسانی بود که استفاده از رسانه های الکترونیکی را در سال ۱۹۶۷ به عنوان انقلابی در آموزش و پرورش مطرح کرد . جان آموس کومینوس فکر استفاده از تصاویر را در کتب درسی ترویج داد . از رسانه های دیداری و شنیداری در اواسط دهه ۱۹۵۰ مطرح شد در سال ۱۹۲۵ سیدفی پرس متوجه شد که شاگردان با استفاده از دستگاه بسیار ساده ای که او برای ارائه امتحانات و ارزشیابی ساخته بود با سرعت متناسب با توانایی خود آموزش می بینند . بعد برهاس . اف . اسیکنر دستگاهی به نام ماشین تدریس ساخت که می توانست مطالب درسی را به صورت ساده به شاگردان ارائه دهد.(ذوفن – شهناز ۱۳۸۰-ص۲(مفهوم آموزش تعاملی متکی بر چاپ در سالهای ۱۹۶۰ با ظهور آمورش برنامه ای متداول شد . این برنامه ها نوعی خودآموز بودند که به طور وسیع در آموزش و پرورش ، تجارت و صنعت به کار گرفته شد . آموزش برنامه ای سنتی از چند واحد آموزشی کوچک تشکیل می شد . در هر واحد اطلاعاتی ارائه شده و پاسخی نیز از شاگرد خواسته می شد . این پاسخ گویی به شکل پاسخهای شفاهی یا شرکت در یک فعالیت تمرینی بود . به دنبال پاسخ شاگرد ، پاسخ صحیح به او ارائه می شد . هدف آموزش برنامه ای درگیر کردن فعال شاگرد در فراگرد یادگیری و ارائه مقیاسی برای پیشرفت بود . آموزش برنامه ای به علت کند خسته کننده و غیر انگیزشی بودن در سالهای ۱۹۷۰ کمرنگ شد ولی این حرکت باعث افزایش آگاهی نسبت به قابلیت های یادگیری تعاملی متکی بر چاپ شد . پس از سالهای ۱۹۷۰ تلاشهای زیادی برای گنجاندن تعامل در مواد متکی بر چاپ شده است . به تازگی آموزشهای متکی بر کامپیوتر ، روشهای جدید برای آموزش تعامل ایجاد کرده است .(نژادفرد-هاشم-۱۳۷۴-ص۲۸۱)