بررسی اثرات کوانتومی گرانش بر یک مدل برداری

یکی از نتایج مهم نظریه گرانش کوانتومی اصلاح قوانین فیزیک در فواصل کوتاه است. مثلا روابط جابه جایی مکانیک کوانتومی استاندارد در مقیاس هایی از طول (به نام طول پلانک) تغییر می یابند. البته باید توجه داشت که این تغییرات در انرژی های پایین قابل صرف نظر کردن است و فقط در حد انرژی های بالا همچون جهان اولیه این تصحیحات قابل توجه می شوند. در این راستا اصل عدم قطعیت استاندارد مکانیک کوانتوم با روابط اصلاح شده عدم قطعیت که شامل یک طول کمینه قابل مشاهده از مرتبه طول پلانک است تغییر می یابند. از طرفی لحظات ابتدای پیدایش عالم که شامل دوره تورم بوده دوره ای است که به دلیل سطح بالای انرژی، اثرات کوانتومی گرانش در آن قابل توجه و لذا می توان در این دوره به بررسی این اثرات پرداخت. برای این کار می توان ویژگی های دوره تورمی را از روی پارامتر های اولیه عالم همچون افت وخیزهای اولیه تشکیل ساختار عالم و نمایه طیفی مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش اثرات کوانتومی گرانش را در یک مدل برداری گرانش تعمیم یافته مورد بررسی قرار داده ایم. به این صورت که با استفاده از اصل عدم قطعیت اصلاح شده از طریق هندسه ناجابه جایی (که بر اساس اصلاحات گرانش کوانتومی به دست آمده)، دینامیک تورمی جهان اولیه را مورد مطالعه قرار داده و سپس اثرات کوانتومی گرانش ناشی از تعمیم اصل عدم قطعیت را در پارامتر نمایه طیفی را بررسی می کنیم. همچنین چگالی اختلالات اسکالر متاثر از این اثرات مورد محاسبه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

Quantum Gravity ، Vector Field Model ، Inflation ، Spectral Index ، Modified uncertainty principle