حذف نوفه های هارمونیکی با بسامد پایه متغیر سیگنال MRS با روش مبتنی برلوپ مرجع در حوزه زمان
محل انتشار: مجله فیزیک زمین و فضا، دوره: 49، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESPHYS-49-2_002
تاریخ نمایه سازی: 26 مهر 1402
چکیده مقاله:
روش سونداژ تشدید مغناطیسی (Magnetic Resonance Sounding) که به اختصار MRS نامیده می شود، به عنوان یک روش ژئوفیزیکی سطحی اطلاعات مناسبی درباره پارامترهای هیدروژئوفیزیکی (مانند محتوای آب و هدایت هیدرولیکی) لایه های آبخوان ارائه می دهد. با وجود کارایی بسیار این روش، سیگنال ثبت شده با این شیوه، به شدت تحت تاثیر نوفه های الکترومغناطیسی از جمله نوفه های هارمونیکی و نوفه های اسپایکی قرار می گیرد. در این مقاله برای آن که بتوان برآورد درستی از پارامترهای سیگنال MRS به دست آورد، روشی برای حذف نوفه های هارمونیکی در حوزه زمان ارائه می شود. سیگنال های مصنوعی به منظور بررسی تاثیر پارامترهای گوناگون بهینه فیلتر، برای روش های حذف رویدادهای اسپایکی و هارمونیکی شرح داده شده و ارزیابی می شوند.مبحث جدیدی که در این مقاله دنبال می شود بررسی کارایی الگوریتم پیشنهادی در مواقعی است، که سیگنال هارمونیکی دارای فرکانس پایه متغیر با زمان باشد. پیش از به کاربردن الگوریتم حذف نوفه های هارمونیکی، می بایست سیگنال های اسپایکی حذف و یا تا اندازه ممکن کاهش داده شوند. بنابراین نخست، یک الگوریتم پردازشی آماری بر اساس روش SD-ROM برای حذف نوفه های اسپایکی ارائه می شود و پس از آن، روشی برای حذف نوفه های هارمونیکی، با فرض بسامد پایه ثابت و متغیر با زمان، بر اساس لوپ مرجع راه دور و با به کارگیری توابع انتقال ارائه می شود. نتایج عددی به کارگیری الگوریتم های پردازشی پیشنهادی در حوزه زمان نشان می دهد که از طریق کاربست روش های یاد شده، سیگنال های اسپایکی و هارمونیکی تا اندازه چشم گیری حذف می شوند و بنابراین به برآورد مناسبی از پارامترهای سیگنال MRS (دامنه اولیه، زمان آسایش، فاز و بسامد سیگنال) می انجامد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عدنان شرفی
گروه فیزیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
محمدکاظم حفیظی
گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
رضا قناتی
گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
حمیدرضا شیروانی مهدوی
گروه فیزیک، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :