بررسی مسئله وحدت ادیان بر اساس دیدگاه وحدت وجودی ابن عربی

در عصر حاضر یکی از مهمترین نگرانیهای بشر، گسترش جنگ بر پایه ی اختلافات عقاید و ادیان است. ابن عربی بنیانگذار عرفان نظری است که در آموزه های خود بر وحدت ادیان تاکید دارد. آنچه به نظر میرسد پایه و اساس این نظریه ی او باشد، دیدگاه وحدت وجودی وی است. او ضمن بیان اینکه فقط یک وجود مطلق هست، همه ی هستی را تجلیات آن وجود مطلق میداند؛ از این رو به اعتباری بودن همه ی موجودات اشاره میکند و معتقد است همه ی موجودات قائم به وجود آن هستی محض است. ابنعربی به دایره ی وجودی اشاره میکند و با شرح روند این تجلیات از آن وجود مطلق تا عالم کثرات و بازگشت دوباره به آن ذات مطلق به این نتیجه میرسد که همه روی به یک سو دارند و این اختلاف عقاید بر حسب ظاهر است. اینجاست که نظریات صلح آمیز ابنعربی نمایان میشود. او مذهب خود را مذهب عشق و راه خود را راه محبت میداند و بر این اساس به شاخصه های انسانی اشاره میکند که پایه و اساس یک زندگی متعالی، الهی و صلح آمیز است. در این مقاله سعی شده تا با بررسی نظریه وحدت وجود و در راستای آن وحدت ادیان در افکار ابنعربی به چگونگی برخورد او با عقاید دیگر پرداخته و با اشاره به ویژگیهایی انسانی، منظرهای از گفتگوی ادیان و در نتیجه ی آن همزیستی مسالمتآمیز در صلح ارائه شود.

کلیدواژه ها:

ابن عربی ، وحدت وجود ، وحدت ادیان ، حق ، مدارا