نگاه سرمایه گذاری به آموزش و پرورش و جایگاه آن در رشد و توسعه پایدار

این مطالعه به بررسی سرمایه گذاری در آموزش و پرورش و تاثیر آن در رشد و توسعه پایدار، با بازنمایی اهمیت سرمایه ی انسانی در اقتصاد آموزش و پرورش پرداخته است. به لحاظ جمع آوری داده ها یک مطالعه اسنادی و کیفی به شمار می رود. در این راستا اسناد انتشاریافته در حوزه های سرمایه انسانی، اقتصاد آموزش وپرورش و جایگاه آموزش عمومی در رشد و توسعه پایدار اعم از داخلی و خارجی مورداستفاده قرار گرفت و آثار افزایش سرمایه گذاری های در آموزش وپرورش و سرمایه انسانی و رشد اقتصادی بررسی شد و اهمیت سرمایه گذاری در بخش سرمایه ی انسانی در اقتصاد آموزش نشان داده شد. نظریه سرمایه انسانی دیدگاهی سرمایه گرا به انسان است که این باور را تداعی می کند انسان دارای ویژگی های دانش، مهارت، تخصص و دارای سلامت جسمانی و روانی، با عنوان فردی که می تواند در جامعه به ایجاد اشتغال، تولید، خدمت و خلق ثروت بپردازد، به عنوان یک دارایی ملی و سازمانی تلقی می شود. در نظریه سرمایه انسانی آمده است دارنده ویژگی های سرمایه انسانی عامل بازدهی فردی و اجتماعی می باشد. این عامل تحلیل کننده ی ارزش اقتصادی آموزش وپرورش و درنتیجه رشد اقتصادی است. یعنی هرگونه هزینه در آموزش وپرورش به بازدهی و ایجاد ارزش افزوده می انجامد تا آن جا که این ارزش در سطوح فردی، سازمانی و اجتماعی بروز و ظهور دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه انسانی ، اقتصاد آموزش و پرورش ، سرمایه گذاری در آموزش و پرورش ، رشد و توسعه ی پایدار