تاثیر ۶ هفته تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی زنان با سندرم متقاطع تحتانی

هدف وضعیت صحیح بدنی حاصل تعادل اسکلتی عضلانی است که با حداقل مقدار تنش یا کشش عضلانی همراه است. به خاطر وجود برخی تفاوت های ساختاری بین بدن زنان و مردان، الگوهای حرکتی آن ها متفاوت و میزان شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در زنان بسیار بیشتر از مردان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۶ هفته تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی بود. روش ها تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه آماری پژوهش، ۳۰ زن مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی در دامنه سنی ۳۰ تا ۴۰ سال شهرستان مریوان بودند. عملکرد اندام فوقانی به وسیله آزمون Y و دیویس و عملکرد اندام تحتانی با آزمون های جهش جانبی و جهش مربع مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و آزمون تحلیل کواریانس در سطح معنا داری ۰/۰۵ انجام شد. یافته ها تاثیر تمرینات تی.آر.ایکس بر عملکرد اندام فوقانی و تحتانی در آزمون های دیویس، جهت داخلی، تحتانی خارجی، فوقانی خارجی، جهش مربع و جهش جانبی معنا دار بود (۰/۰۰۱>P). نتیجه گیری انجام تمرینات تی.آر.ایکس می تواند باعث بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی شود. احتمالا این سازگاری ناشی از افزایش قدرت و کارایی عضلات ثبات دهنده مرکزی است. از این رو مربیان و فیزیوتراپیست ها می توانند از این روش تمرینی برای بهبود عملکرد اندام تحتانی و فوقانی زنان مبتلا به سندرم متقاطع تحتانی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

TRX ، Lower crossed syndrome ، Women ، Davis test ، Y balance test ، تمرینات تی.آر.ایکس ، سندرم متقاطع تحتانی ، زنان ، آزمون دیویس ، آزمون Y