خوانش سوره روم در پرتو مطالعات سوره شناسی

مطالعات سوره شناسی به آن دسته از مطالعاتی اطلاق می شود که به تحلیل و فهم سوره های قرآن به مثابه یک مجموعه می پردازد. بدین معنا که رویکردی کل نگر در مواجهه با سوره های قرآن کریم دارد. پژوهش پیشرو می کوشد تا سوره روم را در پرتو مطالعات سوره شناسی بررسی نماید. این سوره سی امین سوره در مصحف شریف است و آن را مکی دانسته اند که در جزء ۲۱ قرار دارد و از سوره های مقطعات قرآن است که با الم آغاز شده است. وجه نام گذاری این سوره به جهت ورود این نام در آیه اول این سوره که بر مبنای پیشگویی شکست رومیان از ایرانیان در آینده نزدیک انتخاب شده است. این سوره دارای ۶۰ آیه، ۸۲۰ کلمه و ۳۴۷۲ حرف است و از نظر حجم جزء سوره های مثانی به شمار می رود و حدود یک حزب از قرآن را دربرگرفته است. برای رسیدن به خوانش این سوره، در آغاز بخش های این سوره بر اساس رکوعات از هم تفکیک می شود. لازم به ذکر است که منظور از رکوع، گروهی از آیات است که در یک موضوع آمده و اتحاد مضمونی دارند. به خلاف جزءها و حزب ها که به طور مساوی تقسیم شده اند، شمار آیات مندرج در هر رکوع، متفاوت است. این تقسیم بندی با علامت «ع» در برخی از مصاحف نشان داده شده است. سپس به خوانش پیوسته از آیات داخل هر رکوع پرداخته می شود. برای این کار در آغاز راه معانی و مفاهیم آیه موردنظر استنباط و گزارش می شود تا ابعاد معنایی و محتوایی آیه بهتر شناسایی و دیده شوند، در گام بعدی آیه موردنظر به فرازها تجزیه تا فرازهای درون یک آیه به صورت پیوسته خوانش شوند، در ادامه به خوانش پیوسته این آیه با آیه پیشین و یا پسین پرداخته تا انتهای یک رکوع و در مرحله نهایی به خوانش پیوسته رکوعات در سوره پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

سوره روم ، سوره شناسی ، خوانش پیوسته ، رکوعات ، المیمات.