ضرورت سنجی جرم انگاری پدیده قلدری مجازی در حقوق کیفری ایران و آمریکا

قلدر ی مجازی، هرگونه رفتار خشونت­آمیز توام با سوء­استفاده از قدرت در فضای ­مجازی است که اغلب به طور ناشناس و مکرر، موجب آزار و اذیت و ارعاب بزه ­دیده می­گردد. این پدیده در حقوق کیفری آمریکا در سطح ایالتی و صرفا در برخی از ایالات به طور مستقل جرم ­انگاری گردید، لکن در سطح فدرال، مصادیقی از رفتار مجرمانه این پدیده، همچون اذیت و آزار آنلاین جرم ­انگاری شد. در حقوق کیفری ایران، جرائم تحت عنوان قلدری­ کلاسیک و قلدری مجازی وجود ندارد و تنها در مواد ۶۱۷ و ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی، مواد ۴ و ۵ قانون سمعی و بصری مصوب ۱۳۸۶ به طور پراکنده، به برخی مصادیق آن بسنده شد. هدف از این تحقیق، بیان ضرورت جرم­انگاری پدیده قلدری مجازی و ارزیابی و تحلیل مواد قانونی مرتبط در این خصوص در حقوق کیفری ایران و آمریکاست. یافته­ ها در این تحقیق حاکی از آن است که رفتار فیزیکی در قلدری مجازی در قالب حالت بوده، از طریق شیوه­هایی از قبیل اذیت و آزار شدید، بدنام کردن و انتشار اطلاعات خصوصی، محرومیت، جعل هویت و تهدید غیرمستقیم به منصه ظهور می­ رسد. همچنین، وجود حالت خطرناک در مرتکب و نیز پیامدهای آسیب­ زای قلدری مجازی، تفاوت فضای سایبری از فضای واقعی، عدم کفایت قوانین موجود و نیز اصولی مانند اصل ضرر، اصل قانونی بودن جرم و مجازات­­ ها، ضرورت جرم­ انگاری افتراقی و مستقل این پدیده را توجیه می­ کنند.

کلیدواژه ها:

قلدری ، قلدری مجازی ، اذیت و آزار در فضای مجازی ، تهدید