میدان معناشناختی واژه های زعم، مریه و ریب در قرآن کریم

یکی از روش های معناشناسی، نظریه ایزوتسو است که در حوزه واژگان قرآنی کاربرد دارد. ایزوتسو برای استخراج معنای واژگان، با نگاهی به معنای واژه در شعر جاهلی به تطور معنایی توجه نموده و واژگان کانونی، کلیدی و فرعی را مشخص می نماید. سپس با هفت روش (تعریف بافتی، جانشینی واژگان، واژگان متضاد، میدان معنایی، صورت منفی واژگان، ترادف عبارات و کاربرد در بافت غیردینی) معنای واژگان را مشخص می نماید. این پژوهش، پس از مشخص نمودن نوع واژگان، با روش توصیفی-تحلیلی به تاثیر هر واژه در میدان معنایی پرداخته است. سپس معناشناسی واژگان «زعم»، «مریه» و «ریب» با استفاده از بخش های قابل پیاده سازی نظریه ایزوتسو انجام شده است. از خلال این جستار مشخص شد واژگان «زعم»، «مریه» و «ریب» در شعر جاهلی، کاربرد داشته اما در کاربرد قرآنی به ترتیب دارای معنای اساسی «عقیده باطل»، «شک لجوجانه» و «شک معاندانه» است. از سه واژه مورد بررسی، «مریه» و «ریب» در قرآن در باب افتعال به کار رفته اند و این موضوع نشان دهنده آن است که این دو میدان معنایی قابلیت تاثیرگذاری بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، معناشناسی ، میدان معنایی ، ایزوتسو