گونه شناسی اقلیمی مسکن بومی شهر پاوه

بیان مساله: تحقیقاتی که بر روی مسائل معماری و اقلیم و پیوند در ایران انجام شده است، هرچند که معماری اورامانات وبخصوص پاوه پتانسیل های زیادی داشته داشته است، ولی تحقیقات کمی بر روی معماری و اقلیم اورامانات انجام شده است. نقض اسناد درمورد معماری اورامانات علیرغم قوتی که این معماری دارد بازنگری این موضوع را در معماری ضرورت می دهد. معماری بومی متاثر از هماهنگی ساختمان با شرایط اقلیمی، موجب صرفه جویی در مصرف سوخت مورد نیاز جهت کنترل شرایط محیطی این ساختمان ها می شده است، جهت کنترل شرایط محیطی این ساختمان ها ، بهینه سازی مصرف سوخت، کاهش هزینه ها و افزایش آسایش حرارتی انسان می شده است. مهم ترین عوامل موثر در فرم و شکل گیری پلکانی و همچنین سازه های مورد استفاده دراورامانات را میتوان به این شرح بیان کرد: شکل و فرم کوهستان منطقه، مصالح بومی، عوامل اقلیمی و جوی، اشتغال و اقتصاد منطقه، ویژگی فرهنگی و اجتماعی مردم.اهداف تحقیق: هدف اصلی تحقیق بررسی گونه های اقلیمی متداول وریخت شناسی معماری پلکانی و متمرکز خانههای شهرستان پاوه می باشد.روش تحقیق: این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است که روش پژوهش آن روش نمونه موردی(کیس استادی )شهرستان پاوه می باشد. که روش برداشت نمونه ها و دست یابی به داده ها با استفاده از منابع کتاب خانه ای و همینطور با استفاده از روش میدانی می باشد.نتایج مقاله: یافته های پژوهش نشان می دهد که ساخت مسکن به صورت توده و کلونی کوهستانی پلکانی، با پنجره های آفتاب گیر رو به جنوب، ساخت در زمین های لم یزرع و غیرقابل کشت شهر با ساختمان های دو طبقه بوده است .خانه ها در ردیف های پلکانی به صورت یکپارچه، پشت بام هر خانه، حیاط خانه بالایی بوده و این امر تا آخرین خانهدر بالاترین نقطه شهر ادامه دارد. این شکل برون گرا و فاقد حیاط به شیوه مرسوم در این سکونتگاه ها به نوعی تعامل و هم زیستی اجتماعی را در قالب استفاده از پشت بام همسایه به حداکثر می رساند. ولی به مرور زمان سبک خانه ها از سنتی(سنگ و آجر) به مدرن(بتنی و اسکلتی) تبدیل شده است .

کلیدواژه ها:

شهر پاوه ، معماری بومی ، گونه شناسی ، مسکن اقلیمی ، طراحی معماری