رابطه ترس از شکست و خودناتوان سازی در ورزشکاران

ترس از شکست یکی از عوامل فعال سازی الگوهای غیر­انطباقی بوده و خودناتوان سازی از زیرمجموعه های این الگوها است. خودناتوان سازی سازه ای است که افراد به کمک آن از عزت نفس خود در موقعیت های مخاطره آمیز محافظت می کنند. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه ترس از شکست با خودناتوان سازی در دانشجویان ورزشکار بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی-پیماشی و طرح پژوهش همبستگی است. بدین منظور ۲۴۵ دانشجوی ورزشکار (۱۱۳ زن و ۱۳۲ مرد) عضو تیمهای ملی و دانشگاهی از بین دانشگاه های شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به پرسشنامه های ترس از شکست و خودناتوان ­سازی پاسخ دادند. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که ترس از دست دادن علاقه افراد مهم و ترس از داشتن آینده نامعلوم میتواند به طور معنی داری خودناتوان سازی را پیش بینی کند. همچنین، بر اساس آزمون t مستقل، مردان در مقایسه با زنان و به طور مشابه ورزشکاران انفرادی در مقایسه با ورزشکاران تیمی ترس از تجربه شرم و خجالت، ترس از دست دادن علاقه افراد مهم و به طور کلی ترس از شکست بیشتری را تجربه کردند. به علاوه، ورزشکاران انفردای در مقایسه با ورزشکاران تیمی به طور معنی داری ترس از کاهش عزت نفس بیشتری را تجریه کردند. در مجموع، یافته ­های پژوهش حاضر تائیدی بر نقش سازه ترس از شکست در پیش ­بینی راهبردهای خود­ناتوان ­سازی در شرایط عملکردی خاص نظیر ورزش است.

کلیدواژه ها:

ترس از شکست ، خود ناتوان سازی ، ورزش تیمی ، ورزش انفردی