مقایسه تاثیر دو دوز متفاوت اندانسترون بر کاهش تغییرات همودینامیک مادر در جراحی سزارین تحت بی حسی نخاعی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 161
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBUMS-24-1_048
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: از عوارض جانبی شایع پس از بی حسی نخاعی افت فشار خون و برادیکاردی می باشد. تاثیر استفاده از اندانسترون در کاهش افت فشار خون ناشی از بی حسی نخاعی و برادیکاردی به دلیل اثر آنتاگونیستی آن بر رفلکس جریان بزولد مورد مطالعه قرار گرفته، لذا هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی دو دوز متفاوت اندانسترون وریدی در کاهش بروز افت فشار خون و برادیکاردی در مادر کاندید سزارین الکتیو تحت بی حسی نخاعی می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور در سال ۱۳۹۹ در بیمارستان شهید بهشتی اصفهان بر روی ۹۰ بیمار ۱۸ تا ۴۵ ساله با سن حاملگی ترم کاندید سزارین انتخابی در سه گروه ۳۰ نفری انجام شد. ۵ دقیقه قبل از بی حسی نخاعی در گروه اول و دوم به ترتیب mg ۶ و ۸ اندانسترون و در گروه سوم نرمال سالین وریدی تزریق شد. علائم حیاتی هر ۱۵ دقیقه در حین جراحی و در ریکاوری ارزیابی شد و بروز اختلالات همودینامیک، تهوع و استفراغ بین سه گروه مقایسه شد.
یافته ها: بین سه گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک و پایه، فشارخون (سیستول، دیاستول و متوسط فشار شریانی)، ضربان قلب، دریافت افدرین و بروز اختلال همودینامیک اختلاف معنی داری وجود نداشت. فراوانی بروز تهوع در ریکاوری بین سه گروه اختلاف معنی دار داشت (۰/۰۳۵=p) بطوریکه ۱۲ نفر از گروه اندانسترون mg ۶، ۱۲ نفر از گروه اندانسترون mg ۸ و ۲۱ نفر از گروه شاهد دچار تهوع در ریکاوری شدند (به ترتیب ۴۰%، ۴۰% و ۷۰%). فراوانی بروز استفراغ در ریکاوری بین سه گروه تفاوت معنی دار داشت (۰/۰۰۲=p). بطوریکه ۵ نفر از گروه اندانسترون mg ۶، ۱ نفر از گروه اندانسترون mg ۸ و ۱۲ نفر از گروه شاهد دچار استفراغ در ریکاوری شدند (به ترتیب ۱۶/۷%، ۳/۳% و ۴۰%).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز اندانسترون با دوز های ۶ و ۸ mg در سزارین تحت بی حسی نخاعی تاثیر معنی داری در کاهش بروز افت فشار خون، برادیکاردی و تجویز افدرین و آتروپین ندارد. اما با کاهش بروز تهوع و استفراغ در اتاق ریکاوری همراه است (اندانسترون ۸ mg موثرتر از ۶ mg است).
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیدرضا شتابی
۱.Anesthesiology and Intensive Care Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, I.R.Iran.
لیلی آدینه مهر
۱.Anesthesiology and Intensive Care Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, I.R.Iran.
عظیم هنرمند
۱.Anesthesiology and Intensive Care Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, I.R.Iran.
فرهاد حسن وند
۲.Student Research Committee, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, I.R.Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :