مزایا و چالش های تزریق دی اکسید کربن درساختمان ها و مخازن زمینشناسی زیر زمینی در ایران

افزایش تاثیر گازهای گلخانه ای از مشکلات اصلی تهدید کننده حیات بشر می باشد و تزریق CO۲ در مخازن زمین شناسی ازراه های مناسب کاهش این اثرات می باشد . جمع آوری و تزریق CO۲ عمدتا از منابع صنعتی و یا همراه با منابع انرژی مانند نفت و گاز صورت می گیرد . حوضه رسوبی زاگرس و کپه داغ در غرب و شمالشرقیایران ، سازندهای نمکی و بیش از ۶ میلیارد تن از ذخایر شناخته شده زغال سنگ درایران شرایط مناسبی را برای تزریق CO۲ در مخازن زیرزمینی ایران فراهم می آورد. در ایران به نظر می رسد از ۴ گزینه متداول بازیافت مجدد نفت EOR ، تزریق گازهای اسیدی ، ذخیره در سازندهای نمکی عمیق و ذخیره در لایه های زغالی به منظور افزایش و بهره برداری متان لایه های زغال سنگ ECBM دو گزینه اول برای فاز مطالعاتی و اجرایی در اولویت می باشند در فاز مطالعه امکان سنجی کاهش فشار در میدان های نفتی بی بی حکیمه ، آغاجاری و اهواز و وجود نفت با API پایین در حوضه های موند ، منگشت ، یادآوران و آزادگان آنها را از مکان ها و سایت های مناسب برای تزریق به منظور بازیافت مجدد نفت EOR می نماید . از سوی دیگر وجود گازهای اسیدی در میدان گازی خانگیران در حوضه رسوبی کپه داغ، تزریق CO۲ در مخازن منطقه را دارای اولویت ساخته است