تحلیل روش های مختلف درون یابی در مطالعات منابع آب های زیر زمینی (مطالعه موردی : دشت رزن – قهاوند)

تعمیم داده های نقطه ای به سطح در بیشتر مطالعات خصوصا مطالعات منابع آب از اهمیت ویژه ای برخورداراست. تعمیم دستی داده های کمی و کیفی پدیده های طبیعی مستلزم صرف زمان و هزینه زیاد می باشدبنابراین روش های درونیابی به عنوان راه حل مناسبی در تخمین محل های نمونه برداری نشده مورد استفاده قرارمی گیرند. فرآیند برآورد مقادیر اطلاعات برای مکانهایی که اطلاعاتی برای آن ها وجود ندارد را درونیابی فضاییمی نامند این تخمین داده از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا اگر تخمین ضعیف باشد نتیجه آن طراحی ونتیجه گیری نیز ضعیف می باشد. لذا باید در انتخاب روش مناسب جهت درون یابی دقت زیادی گردد تااشکالات آتی در تفسیر داده ها، در علوم کاربردی از جمله منابع آب جلوگیری شود. بر همین اساس در اینتحقیق روش های مختلف درون یابی از جمله روش های درونیابی کریجینگ و معکوس فاصله، در مورد ترسیمنقشه های منابع آب مورد ارزیابی قرار گرفته و با استفاده از برآورد مجذورمیانگین مربع خطا بین داده هایواقعی و تخمین زده شده و نمودار cross-validation صحت سنجی و درجه اعتبار آن روش ها مورد آزمون قرارگرفته است. منطقه مورد مطالعه دشت رزن – قهاوند در استان همدان می باشد. نتایج نشان داد که برایمنطقه مورد مطالعه روش کریجینگ در مطالعات منابع آب های زیر زمینی منطقه مورد بررسی برتری های زیادیدر مقایسه با روش IDW . برخوردار است

کلیدواژه ها:

درونیابی ، زمین آمار ، کریجنگ ، معکوس فاصله ، میانگین مربعات اشتباهات ، -crossvalidation ، دشت رزن قهاوند