کمبود نیروی انسانی و کمبود کار پارادوکسی در یک زمان(بررسی موردی در حوزه فنی مهندسی و پزشکی )

پژوهش حاضر به منظور بررسی دلایل کمبود نیروی کار و افزایش نرخ بیکاری در دو حوزه فنی مهندسی و درمانی انجام شددر هر دو حوزه کمبود نیروی کار وجود داشت با این تفاوت که در حوزه درمانی نیروی بیکار کمتر از فنی مهندسی بود.دو پرسشنامه تهیه شد یکی برای کارفرمایان و مدیران و دیگری برای کارکنان و این ها هرکدام به دو دسته تقسیم شدند فنی مهندسیو درمانی که در ۱۰۰ مورد کارفرما و کارمند مورد بررسی قرار گرفت.در ابتدا با تحلیل داده ها به این نتیجه رسیدیم که بالای ۹۵ درصد از مشکلات عواملی بود که ما مورد بررسی قرار دادیم.بالاترین دلیل مشترک از دیدگاه کارفرمایان و کارکنان در هر دو حوزه حقوق و دستمزد بود که اختلاف زیادی با سایر عوامل داشت واز نظر کارکنان هم عدم توجه و به کارنگرفتن استعداد ها و توانایی های آنها بود و عوامل دیگر هم تاثیر گذار بودند که در مقاله ذکرشدند. با مقایسه پرسشنامه ی کارفرمایان و کارکنان به این نتیجه رسیدیم که کارفرمایان دلایل عدم تمایل جذب نیروی انسانی بهمجموعه و همچنین دلایل از دست دادن نیرو ها را به خوبی میشناسند و آگاهی کامل دارند. و در نهایت با اختلاف پرسشنامه حوزهدرمانی و فنی مهندسی سه عامل پیدا شدند که چون این مشکلات در حوزه درمان برطرف شده بود باعث شده بود که این حوزه مشکلبیکاری نداشته باشد و فقط مشکل کمبود نیروی انسانی داشته باشد.۱ - بالا بودن کیفیت آموزش های تحصیلی و کاربردی بودن آن در حوزه درمان۲ -تغییر کمتر ساختار کار به واسطه پیشرفت تکنولوژی در حوزه درمان نسبت به فنی مهندسی۳ - نیاز به مشاغل درمانی در تمام نقاط کشور وجود داشت ولی در حوزه فنی مهندسی بیشتر در پایتخت و کلان شهر ها نیازمند نیروهستند۴ -تاثیر کمتر پیری جمعیت در حوزه درمان به واسطه مشغول به کار شدن در ابتدای تحصیلات برای کارکنان و پزشکان

کلیدواژه ها:

کمبود منابع انسانی ، کمبود نیروی کار ، بیکاری ، پیشرفت تکنولوژی ، آموزش کاربردی