بررسی نقش آموزش های مجازی در علاقمندی دانش اموزان به یادگیری در دوران پساکرونا

طبیعت زندگی و هویت فردی و اجتماعی, مبتنی بر ارتباطات است و بدون ارتباطات با خودو یا دیگری امکان پذیر نیست دراینمقاله که درباره تاثیر گسترش فضای مجازی ناشی از تعطیل شدن مدارس پس از گسترش گسترده بیماری کووید ۱۹ در ابتدایسال ۲۰۲۰ میلادی و پیامدهای تربیتی و عدم علاقه به یادگیری پس از کرونا و همچنین تغییر یکباره ای که در روند آموزش کشورایران ایجاد شد, پرداخته شده است. با توجه به این که پس از فروکش کردن ویروس کرونا در کشور، مدارس و دانشگاه ها دوباره بهشیوه حضوری بازگشتند، اما به دفعات مکرر، به دلایلی همچون آلودگی هوا، سرما و یخبندان، کمبود گاز و لزوم صرفه جویی درمصرف انرژی این مراکز دوباره تعطیل شده و آموزش به صورت غیرحضوری )مجازی( ادامه مییابد. همچنین امروزه محتوایالکترونیکی، فضای مجازی، آموزش تلویزیونی و اینترنتی یک بحث رایج درمیان معلمان و دانش آموزان بوده و جایگاه ویژه ای درامر آموزش پیدا کرده است. به همین دلیل بررسی کیفیت، مزایا، معایب و چالشهای آموزش مجازی در دوران پس از کرونا نیزضرورت مییابد. هدف پژوهش حاضر نیز بررسی آموزش مجازی در دوران پساکرونا با بهره گیری از تجارب کسب شده در سال هایگذشته و تاثیر آن بر یادگیری دانش آموزان و دانشجویان میباشد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، دوران پسا کرونا ، یادگیری دانش آموزان ، نقش معلمان