اثربخشی قصه درمانی بر اضطراب و ترس در دانش آموزان دوره ابتدایی

در این پژوهش هدف بررسی تاثیر داستان خوانی بر اضطراب و ترس دانش آموزان کودکان دبستانی است. فرضیه پژوهشی مبنی بر آن است که داستان خوانی موجب افزایش هوش کلامی کودکان پیش دبستانی می گردد. داستان خوانی شامل بازگویی داستان، حکایت، روایت و افسانه به نثرا به شعر است که پیش چشم مخاطب به طور زنده اجرا می شود. از جمله موارد مهم و اثرگذار در ۱ تربیت کودک، تربیت هوش اخلاقی اوست. هوش اخلاقی به معنای توانایی درک درست از نادرست است. این عبارت به معنای برخوردار بودن از عقاید اخلاقی راسخ و قوی و عملکردن به آنهاست. در داستان گویی با شیوه هایی که از گذشته های دور در بین مردم رایج بوده است اهداف بسیاری نهفته است. در داستان گویی با شیوه های معمول به رشد و پرورش نیروی تخیل، رشد شناخت، تکامل ذوق هنری، شکوفایی شوق مطالعه و حتی توانایی بهبود سوادآموزی و تحصیل توجه بسیاری میشود. داستان گویی با شیوه های قدیمی تر به دلیل ارتباط مستقیم و چهره به چهرهی داستان گو با مخاطب به کودک این توانایی را میدهد تا با میراث های قومی و ملی خویش آشنا شود و هویت خود را شکل دهد. داستان گویی مقام اول را دریادگیری، رشد تخیل، کنجکاوی و خلاقیت کودکان در سنین پایین دارد.

کلیدواژه ها:

ابتدایی ، قصه ، دانش آموزان ، استرس ، یادگیری .