تربیت اجتماعی فرزندان در بستر نهاد خانواده و نقش خانواده در زندگی فرزندان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,398

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMHSR13_082

تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1402

چکیده مقاله:

محیط خانه،نخستین و با دوام ترین عاملی است که در رشد شخصیت کودکان تاثیر می گذارد و افرادخانواده نقش بسار موثری را در آشنا کردن کودکان به زندگی جمعی و فرهنگی جامعه دارند.خانواده یکی از عوامل موثر در رفتار فرزندان می باشد.در یک خانواده ،روش کار و طرز ارتباط به نحوی است که محیط رابرای تامین احتیاجات اساسی کودکان،چه در زمینه ی جسمی و چه در زمینه ی روانی و یااجتماعی مساعد میسازد.عادتی که کودک در خانه به دست می آورد گاهی ممکن است صیح و عقلانی باشد و گاهی مانع رشد طبیعی او گردد.خانواده بر اندیشه و باور های کودکان و شیوه ی برخورد آنها با دیگران تاثیر می گذارد . از میان اعضای خانواده، مادر مهمترین نقش را در پرورش ویژگیهای روانی و عاطفی کودک به عهده دارد و کانون سلامتی یا بیماری محسوب می شود. افزایش گرمی رابطه مادر-کودک ممکن است باعث شود کودکان از طریق فرایند شناسایی و الگوگیری، ۱ اعتقادات و رفتارهای مطلوب را درونی کنند کیفیت ارتباطات اولیه مادر-کودک با ارتباطات بعدی کودک، سازگاری، تنظیم هیجانی و پاسخهای تعارضی کودک با سایر همسالان و همشیرهایش رابطه دارد .موقعیت اجتماعی خانواده، وضع اقتصادی آن، افکار و عقاید، آداب و رسوم، ایده آل ها و آرزوهای والدین و سطح تربیت آنها در طرز رفتار کودکان نفوذ فراوان دارد .خانه محلی است که کودک در آن امور مختلف را فرا می گیرد گاهی والدین آگاهانه چیزهایی به کودک می آموزند، ولی در موقعیت های متعدد کودک از طرز کار و رفتار والدین چیزهایی فرا می گیرد که خود آنها متوجه نیستند .کودک در خانه تجربیات فراوانی کسب می کند از طریق این محیط کوچک است که کودک با دنیای خارج آشنا می گردد، با کودکان دیگر و بزرگسالانی که به مناسبتی در خانه رفت و آمد دارند تماس پیدا می کند،طرز معاشرت با دیگران را کودک در خانه می آموزد در این محیط است که اخلاق، ایده آل ها، راه زندگی و فلسفه اجتماعی جامعه منعکس می شود و کودک در اثر تماس با دیگران به تدریج این گونه امور را درک می کند. معمولا پدر ومادر ها انتظارات خاصی از فرزندان خود دارند،گاهی این انتظارات با واقع بینی همراه است و اختلالی در رفتار کودک به وجود نمی آورد و درموارد مختلف به عنوان محرک اساسی،فرزندان را به فعالیت و عمل واداشته .خانواده نقش اساسی در حفظ سلامت روانی،اجتماعی وجسمانی کودکان و والدین دارد.خانواده اولین و مهمترین بافت اجتماعی را برای رشد انسان فراهم می سازد. تربیت سازنده ی فرزندان شامل مهارت هایی برای مراقبت ،حمایت،دوست داشتن،راهنمایی و ارشاد کودکان می باشد. در این مقاله که شامل دو بخش است در بخش اول تربیت اجتماعی فرزندان در بستر نهاد خانواده و در بخش دوم نقش خانواده در زندگی فرزندان مورد بررسی قرار گرفته است.

نویسندگان

محمدحسن سلیمانیان

دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان واحد شهید مطهری شیراز