بررسی آبشویی نیترات در روش های مدیریت سطح ایستابی

حلالیت بالای ازت منجر به آبشویی آن به صورت نیترات و انتقال سریع به آب های زیرزمینی می گردد. این مشکل در اراضی فاریاب تحت روش های آبیاری سطحی بیشتر نمود پیدا می کند. استفاده از روش های جدید مدیریت سطح ایستابی می تواند ضمن استفاده بیشتر از آب های آبیاری و همچنین آب های زیرزمینی آبشویی نیترات را نیز تقلیل دهد. هدف از انجام این مطالعه ، بررسی روند تغییرات غلظت نیترات در زهاب و همچنین میزان زهاب خارج شده از منطقه ریشه ، در دو روش مدیریت سطح ایستابی شامل زهکشی کنترل شده و آبیاری زیرزمینی در مقایسه با زهکشی آزاد می باشد. در همین راستا دریک بررسی لایسیمتری غلظت نیترات در زهاب خروجی در تیمارهای زهکشی کنترل شده ، آبیاری زیرزمینی و زهکشی آزاد تحت کشت گیاه ذرت دانه ای، در چهار تکرار در قالب طرحی کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت نیترات در زهاب دو روش زهکشی کنترل شده و زهکشی آزاد به ترتیب ۹/۱۳ و ۸/۱۰ میلی گرم در لیتر مشاهده گردید. میزان حجم زهاب خارج شده از منطقه توسعه ریشه در زهکشی کنترل شده و زهکشی آزاد به تدریج ۱۰ و۴۵ لیتر در طول فصل رشد مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

زهکشی کنترل شده ، آبیاری زیرزمینی ، زهاب و نیترات