بررسی تاثیر رانت منابع طبیعی برتوسعه مالی ایران

توسعه مالی یکی از عوامل کلیدی اثرگذار بر رشد و توسعه اقتصادی است. این موضوع به طور خاص درکشورهای در حال توسعه غنی از منابع طبیعی دارای اهمیت است، زیرا این کشورها می توانند با بهره گیری مثبت از این منابع به توسعه پایدار دست پیدا کنند. در این مطالعه به بررسی اثر رانت منابعی طبیعی بر توسعه مالی به منظور ارزیابی نظریه «نفرین یا موهبت منابع» در ایران طی سالهای ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۸ پرداخته شده است. برای این منظور از مدل خودتوضیح با وقفه های توزیعی (ARDL) استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که رانت جنگل در بلندمدت و کوتاه مدت تاثیر منفی و معناداری بر توسعه مالی دارد که مبتنی بر فرضیه نفرین منابع طبیعی می باشد، اما رانت نفت تاثیر مثبت و معناداری هم در کوتاه مدت و هم بلندمدت بر توسعه مالی دارد. همچنین بین نرخ بهره و نرخ تورم با توسعه مالی نیز رابطه مثبت و معناداری یافت گردید. بنابراین سیاست گذاران می توانند با هدایت رانت حاصل از منابع طبیعی بالاخص نفت به سمت تامین مالی پروژه های سرمایه گذاری های مولد و ارزش اقزا زمینه دستیابی به توسعه پایدار را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

رانت منابع طبیعی ، توسعه مالی ، مدل خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی