استحصال آب باران از کاربری های مختلف شهری و استفاده در بخش فضای سبزشهری (مطالعه موردی: شهر لالجین)

یکی از مهمترین عوامل توسعه پایدار دسترسی به منابع آب است افزایش سریع جمعیت شهرنشینی و گسترش مداوم مناطق شهری باعث کاهش منابع آب در دسترس شده است و حدود دو سوم جمعیت جهان با مشکل کم آبی مواجه خواهند شد. هدف از این پژوهش استحصال آب از رواناب های تولیدی از کاربری های مختلف شهری و استفاده از این رواناب ها در بخش فضای سبز شهری است. برای این منظور شهر لالجین در استان همدان انتخاب گردید، در این منطقه مشکل پایین رفتن سطح سفره های زیرزمینی وجود دارد و استفاده از رواناب حاصل از باران می تواند کمک زیادی به حفظ منابع آب کند. در این پژوهش مساحت کاربری های مختلف همراه با ضریب رواناب و میزان تولید رواناب هر کاربری محاسبه گردید. نتایج نشان داد که با ذخیره آب باران و رواناب تولید شده در بخش مسکونی شهر و ذخیره آن در منابعی در نقاط مختلف می توان نیاز آبی فضای سبز شهری را درفصل های تابستان و پاییز تامین نمود.

کلیدواژه ها:

استحصال آب باران ، فضای سبز شهری ، رواناب شهری