استفاده از دوز بالای بیوتین به عنوان درمان برای مالتیپل اسکلروزیس (MS) پیش رونده

بیماری های خود ایمنی به بیماری هایی گفته می شود که طی آن سیستم ایمنی بدن سلول ها وارگان های بدن را مورد حمله قرار داده و به آن ها آسیب می رساند. بیماری ام اس یا مالتیپلاسکلروزیس یکی از شایع ترین نمونه های بیماری خود ایمنی است که طی آن سیستم ایمنی به مغز،نخاع و سیستم اعصاب بینایی چشم آسیب می رساند.ام اس می تواند بسیار خفیف باشد که در این صورت نیاز به درمان خاصی ندارد و تاثیری رویزندگی فرد نمی گذارد یا اینکه ممکن است آن قدر شدید باشد که زندگی فرد را مختل کرده و مانع ازانجام فعالیت های روزمره شود. از جمله علائم اولیه ام اس می توان به ضعف یا اسپاسم عضلات،گزگز، بی حسی و تاری دید یا دوبینی اشاره کرد. سایر علائم این بیماری نیز شامل اشکال در راهرفتن، احساس خستگی، مشکلات جنسی، درد، افسردگی، سختی عضلات، مشکلات تمرکز ومشکلات ادراری می باشد.در بیماری ام اس سیستم ایمنی بدن به غلاف میلین که اطراف سلول های عصبی وجود دارد و از آنها محافظت می کند حمله کرده و آسیب می رساند. همچنین این بیماری کارکرد میتوکندری را مختلمی کند که نتیجه آن کاهش انرژی و افزایش میزان رادیکال های آزاد است. این فرآیند باعثپراکسیداسیون لیپیدها و آسیب رسیدن به غشای سلول های عصبی می شود که نتیجه همه این هاایجاد اختلال در پیام رسانی میان مغز، نخاع و اعضای بدن است.مطالعات نشان دادهاند که دوز بالای بیوتین ممکن است به بهبود علائم در افراد مبتلا به مولتیپلاسکلروزیس (MS) کمک کند. (MS) یک بیماری خودایمنی است که بر سیستم عصبی تاثیرمی گذارد و منجر به ضعف عضلانی و طیف وسیعی از مشکلات دیگر می شود. نتایج منتشر شده درمنبع معتبر ۲۰۱۶ نشان داد که بیوتین یک درمان بی خطر است.

کلیدواژه ها:

بیوتین ، درمان ، مالتیپل اسکلروزیس