انتخاب بهترین ترتیب استفاده از قطعات ذخیره در مسائل تخصیص افزونگی با قطعات غیریکسان

یکی از راه های افزایش قابلیت اطمینان یک سیستم استفاده از اجزای افزونه (مازاد) در کنار اجزای اصلی آن سیستم است. هر چه تعداد این اجزا در یک زیرسیستم بیشتر باشد، قابلیت اطمینان آن زیرسیستم افزایش خواهد یافت. اما افزایش تعداد این اجزا باعث افزایش در هزینه، وزن و حجم سیستم میشود و وجود بعضی محدودیتها باعث میشود نتوان هر تعداد از این اجزا به زیرسیستمها تخصیص داده شود. یک راهکار برای افزایش قابلیت اطمینان یک زیرسیستم بدون هیچ گونه افزایش در هزینه، وزن و حجم سیستم تغییر در چینش قطعات تخصیص داده شده به زیرسیستم یا بهعبارتی ترتیب استفاده از این قطعات در صورت غیریکسان بودن آنها است. در این مقاله چینش و ترتیب استفاده از قطعات تخصیص داده شده به زیرسیستمها در حالتی که قطعات تخصیص داده شده به زیرسیستمها غیریکسان و استراتژی تخصیص ذخیره یا مختلط است، مورد بررسی قرار میگیرد. برای درک بهتر این موضوع از یک مثال عددی استفاده میشود که در آن میتوان قطعات متفاوتی به یک زیرسیستم تخصیص داد. در این مثال سعی میشود بهترین چینش و ترتیب قطعات برای زیرسیستم مشخص و انتخاب شود. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که تغییر در ترتیب استفاده از قطعات میتواند قابلیت اطمینان زیرسیستم را تا حدود زیادی تغییر دهد. بنابراین در این گونه موارد انتخاب بهترین ترتیب استفاده از قطعات میتواند باعث بهبود قابل توجهی در قابلیت اطمینان یک سیستم بدون افزایش هزینه، وزن و حجم آن شود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی قابلیت اطمینان ، اجزای مازاد ، قطعات غیریکسان ، مساله تخصیص افزونگی ، استراتژی تخصیص.