چالشهای حقوقی ارتعاشات ریلی ایجاد شده از عبور قطارهای مترو بر ابنیه تاریخی شهر تهران

گسترش روز افزون استفاده از سیستم حمل و نقل ریلی همواره دارای اثرات سو بر روی زندگی افراد بوده است که بعضا منجر به شکایات افراد شده و تبعات حقوقی زیادی برای مسولان شهری و تصمیم گیران دربر داشته است. با توسعه استانداردهای طراحی در ایران، متاسفانه هنوز در اندازه گیری ارتعاشات ریلی ایجاد شده در ابنیه تاریخی و بالتبع میزان آسیبی که به افراد و ساختمانها وارد میشود، درک صحیحی وجود ندارد. قوانین حقوقی مدونی در این باره از سوی مراجع حقوقی کشور ایران صادر نشده است و همه استنادهای حقوقی در این باره با استناد به الگوی صوتی ناشی از صدای هوابرد صورت می گیرد که ماهیت متفاوتی با صدا و ارتعاشات ریلی دارند، بنابراین استناد به ادله کافی برای بیان میزان خسارت در بسیای از محافل حقوقی با عدم قطعیت و نقص همراه است. شکایت سازمانها متولی ابنیه تاریخی و مردم نسبت به مساله ارتعاشات و احقاق حقوق ایشان به سادگی قابل پیگری و بررسی در محاکم قضایی نمی باشد. نتایج تحقیق میدانی گستردگی آسیبهای وارده به ابنیه تاریخی فرهنگی را به خوبی نشان داد. مرور نصوص حقوقی که شامل قانون اساسی، قانون مدنی، قوانین کیفری، قوانین مقررات ملی ساختمان و استانداردهای رایج طراحی ساختمان، نشان داد که آسیبهای ناشی از ارتعاشات ریلی بر روی ابنیه تاریخی فرهنگی اطراف خطوط ریلی چالشی جدی برای دولت است. لازم است مقررات مدونی در باره تعیین میزان مجاز ارتعاشات ریلی و سازکار حقوقی آن تنظیم شود تا نظام حقوقی-قضایی ایران توانایی حل و فصل موثر پرونده های حقوقی مرتبط را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ابنیه تاریخی ، ارتعاشات ریلی ، قانون مدنی و قانون کیفری