بررسی عوامل موثر بر نفوذپذیری درزهای اجرایی سد بتن غلتکی

بتن کوبیده غلتکی بزرگترین پیشرفت در ساخت سدهای بتنی طی 35 سال گذشته می باشد. روشی که باعث شد سدهای بتنی بسیار کم هزینه تراجرا گردند و سرعت بالای اجرایی نقش بسیار مهمی را در این مورد ایفا کند. کاهش نفوذ پذیری در محل لایه های اجرایی از مهمترین عوامل حاکم بر فرآیند طراحی و اجرای رضایت بخش سدهای بتنی غلتکی می باشد. اگر چه به طور کلی توافقی در ارتباط با معیارها و ضوابط طراحی و مشخصات فنی اجرایی این شیوه نوین سد سازی وجود ندارد، لیکن به هر حال استفاده از یک قشر نازک ملات بستر، بر روی لایه ی اجرایی ( نوبت بتن ریزی ) قبلی، قبل از اجرای لایه جدید بتن غلتکی، بعنوان یکی از راهکارهای مطرح برای کاهش نفوذپذیری درز بین لایه اجرایی متوالی اینگونه سد ها می باشد، که در جریان این پژوهش آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، تاثیر عوامل مختلف از جمله تغییر مقدار سیمان و نسبت آب به سیمان و همچنین جایگزینی درصدهای مختلف پرکننده با ماسه و پوزولان با سیمان در طرح اختلاط ثابت، بر روی مقاومت فشاری و همچنین نفوذ پذیری در دو حالت بتن بدون درز و درز دار با ضریب بلوغی متفاوت در طی آزمایشهایی روی نمونه های ساخته شده مورد بررسی قرار گرفته و نتایج تحلیل گردیده است. با توجه به اینکه شرایط بین لایه ای بصورت درز سرد، نسبت به حالتهای درز گرم و درز داغ بحرانی تر می باشد بنابراین بطور ثابت درز سرد با شاخص بلوغ 320h.cدرجه و 480h.cدرجه بعنوان شرایط بین لایه ای انتخاب گردید. برای هر سری از نمونه ها پس از ریختن لایه اول و تأخیر زمان مورد نظر از دو نوع ملات با مواد سیمانی 450 و 500 کیلو گرم بر متر مکعب و ضخامت ثابت 1 سانتیمتر در محل درز بین دو لایه استفاده شده است. استفاده از ملات در درزهای اجرایی سبب کاهش نفوذپذیری درز می گردد و با افزایش حدود 25 کیلوگرم بر متر مکعب بر میزان سیمان در طرح اختلاط بتن، میانگین مقدار ضریب نفوذپذیری در توده بتن و درزها بترتیب حدود 60 و 55 درصد کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بتن غلتکی ، نفوذپذیری ، پوزولان ، پرکننده ، دستگاه وی بی