تاثیر یادگیری پروژه محور مبتنی بر فناوری بر توسعه واژگان انگلیسی و هویت اجتماعی فراگیران

پیشینه و اهداف: به سبب تغییرات در امر آموزش، یادگیری برخط به رویکردی غالب در آموزش تبدیل شده است. بین آنچه دانش آموزان در مدرسه فرا­­­می گیرند و آنچه برای حفظ بقای خود در دنیای واقعی نیاز دارند؛ فاصله ای است که برخاسته از تغییرات موجود در جهان و نظام آموزشی است. این تغییرات، مدارس را تحت فشار زیادی قرار داده تا برای کم کردن این فاصله، در جهت کمک به دانش آموزان و کسب و پرورش مهارت های آن ها در زندگی، فرآیندهای آموزشی خود را به شیوه های نوآورانه ارائه دهند. این مهارت ها می توانند دانش آموزان را به سوی داشتن یک زندگی معنادار هدایت کنند. در این راستا، یکی از تکنیک های موثر، یادگیری پروژه محوراست. همان گونه که از اسم این تکنیک مشخص است، یادگیری پروژه محور مشتمل بر اصلاح، بهبود و تقویت مهارت های زبانی دانش آموزان از طریق انجام و تکمیل پروژه هایی در داخل و خارج از کلاس است. برای دست یابی به این هدف، معلمان بایستی فرهنگ خلاقیت و تعهد را در کلاس درس ترویج دهند. اشتراک گذاشتن نتیجه پروژه و تعمق و تامل درباره فرآیندهای انجام پروژه،  به بهبود عملکرد دانش آموزان کمک می کند. این سبک از آموزش با روش های معلم محور، که در آن دانش آموزان در کلاس درس غیرفعال بوده و به ندرت فرصتی در اختیارشان قرار می گیرد تا مهارت ها و دانش زبانی خود را ابراز کنند و یا گسترش دهند، متفاوت است. در این روش، آنچه که دانش آموزان را جذب و متعهد به انجام پروژه می کند، انجام تحقیق و پژوهش است. این رویکرد آموزشی به دانش آموزان این فرصت را می دهد تا دانش و مهارت های خود را به واسطه انجام مجموعه ای از پروژه ها و رویارویی با چالش ها و مشکلات دنیای واقعی، پرورش دهند. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر اجرای دو نوع روش آموزشی پروژه محور، یکی مبتنی بر فناوری و دیگری مبتنی برروش تدریس سنتی، برتوسعه­ واژگان انگلیسی و هویت اجتماعی فراگیران زبان انگلیسی است.روش ها : در پژوهش شبه آزمایشی حاضر، دو کلاس به دو گروه یادگیری پروژه محور مبتنی بر روش سنتی و مبتنی بر فناوری اختصاص داده شد. متغیر مستقل در این پژوهش، یادگیری پروژه محور و متغیرهای وابسته، هویت اجتماعی و پیشرفت دانش لغت فراگیران زبان انگلیسی بود. پژوهش با مشارکت ۳۰ دانش آموز در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل ۱۵ دانش آموز) در طول ۶ ماه) چهل و هشت جلسه) انجام شد. در طول این مدت، شرکت کنندگان گروه آزمایش و کنترل به ترتیب در معرض یادگیری پروژه - محور مبتنی بر فناوری و روش سنتی قرار گرفتند. آموزش در هر دو گروه با بهره گیری ازانجام پروژه ها صورت گرفت. در گروه آزمایش، پروژه ها با استفاده از یادگیری پروژه محور اعمال شد و در گروه کنترل، پروژه ها در قالب توانمندی ها و فعالیت های کلاسی بدون استفاده از فناوری انجام گرفت.  به منظورسنجش میزان پیشرفت فراگیران قبل و بعداز انجام این پژوهش، پیرامون دانش لغت وهویت اجتماعی، از پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد.یافته ها: پس از بررسی نرمال بودن داده ها، نتایج تحلیل انکوا نشان دهنده برتری افراد حاضر در گروه آزمایش (فراگیران پروژه محور مبتنی بر فناوری) در زمینه دانش لغت انگلیسی و هویت اجتماعی نسبت به افراد گروه کنترل است که در معرض روش سنتی بودند. درواقع یافته های تحقیق، بیانگر تاثیر مضاعف پروژه های فناوری  محور نسبت به سنتی است.نتیجه گیری: روش پروژه محور مبتنی بر فناوری در ارتقا دانش لغوی و هویت اجتماعی دانش آموزان تاثیرگذار است و تلفیق پروژه ها با فناوری، بازدهی و اثربخشی فرصت های فراهم شده برای توسعه واژگان و ساخت هویت را بیشتر می کند. با توجه به نتایج حاصله می توان گفت که به کارگیری فناوری در پروژه های پژوهش حاضر، امری سودمند در مدارس است و به دانش رو به رشد پژوهش های مربوطه در زمینه چگونگی تاثیر پروژه های فناوری محور بر دستاوردهای تحصیلی دانش آموزان و شکل گیری هویت آنها، می افزاید. امیدواریم که پژوهش حاضر با الهام از تاثیرات سودمند تلفیق و به کارگیری فناوری بر فراگیران و اهمیت تعاملات عاطفی و حس مسئولیت پذیری که در حین فرآیند یادگیری از طریق انجام پروژه ها در آن ها ایجاد می شود نقش موثری درشناخت عوامل آموزشی مدارس فناوری محور ایفا کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری پروژه محور ، هویت اجتماعی ، مبتنی بر تکنولوژی ، یادگیری سنتی ، توسعه ی واژگان انگلیسی