‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و قابلیت یادگیری سازمانی با نقش میانجی اثربخشی منابع انسانی

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و قابلیت یادگیری سازمانی با نقش میانجی اثربخشی منابع انسانی در مرکز علمی آموزشی عطرک بود. روش اجرای پژوهش پیمایشی و جامعه آماری ۳۷۴ نفرازکارکنان مرکز علمی آموزشی عطرک است. نمونه آماری براساس فرمول کوکران ۱۹۰ نفر محاسبه شد. همچنین روش نمونه گیری تصادفی و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. پایایی متغیرهای پرسشنامه رهبری تحول آفرین، قابلیت یادگیری سازمانی، اثربخشی منابع انسانی با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ متغیرها به ترتیب قابلیت یادگیری سازمانی، اثربخشی منابع انسانی، رهبری تحول آفرین ۰. ۸۰۵، ۰. ۸۲۰، ۰. ۹۰۹ محاسبه و مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار Spss و آمار استنباطی با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرم افزار Amos استفاده گردید. نتایج حاصل از بررسی فرضیه های تحقیق نشان داد که رهبری تحول آفرین بر قابلیت یادگیری سازمانی و اثربخشی منابع انسانی اثر مثبتی دارد. اثربخشی منابع انسانی بر قابلیت یادگیری سازمانی اثر مثبتی دارد. نقش میانجی اثربخشی منابع انسانی تایید شد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، رهبری تحول گرا ، قابلیت یادگیری سازمانی ، اثربخشی منابع انسانی.