تصویر زن در سینما (تحلیلی بر ده فیلم دهه ۱۳۸۰ سینمای ایران)

با نزدیکتر شدن رویکردها و ایده های علمی و هنری به همدیگر و مطرح شدن نسبت بین جامعه و هنر، تصویر ارائهشده از گروههای مختلف، به ویژه گروههای فرودست جامعه، از جمله زنان، در رسانهها به موضوعی جدی برای پژوهش بدل شد. مقاله حاضر میکوشد با اتکای به ایدههای نظریه فمینیسم و رویکرد گفتمانکاوی، نحوه بازنمایی این تصویر را در آثار سینمایی (ده فیلم) دهه ۱۳۸۰ در ایران توصیف و نسبت تصاویر برساخته آن ها را با گفتمانهای سیاسی غالب در این دوره تحلیل کند. بر اساس یافتهها، در بیشتر فیلمها، بازنمایی زندگی زنان به سمت مدرنتر شدن و متمایل به ایدههای غیرمردسالارانه میرود، اما این زنان مدرن هم هرگز در حالتی قطبی قرار نمیگیرند. آنان هم زمان ویژگیهای اصلی هر دو گفتمان را با خود دارند. با توجه به کلیت تصاویر، بهرغم تاثیرپذیری این آثار از نگرش کارگردانان و تعلقات گفتمانی آن ها، جلوههایی بازتابی از شرایط اجتماعی مسئله «زنانگی و مردانگی» در این فیلمها دیده میشود. گویی بازتابی از شرایط گذار واقعی جامعه از مرحله سنتیتر به مدرنتر در فیلمها نیز وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بازنمایی ، زنانگی ، سینما ، فمینیسم ، مردانگی