تاثیر آموزش خود مراقبتی معنوی بر کیفیت خواب نوجوانان دیابتی

مقدمه: نوجوانی از مراحل حساس تکاملی است که وجود بیماری مزمن در این رده سنی اثرات قابل ملاحظه ای بر روند کسب هویت آن ها می گذارد. یکی از این بیماری های مزمن دیابت است که عوارضی طولانی مدت بر نوجوانان می گذارد که یکی از آن کیفیت خواب پایین می باشد. معنویت، به ویژه در کودکان و نوجوانان، در کنار مراقبت های روتین بر مقابله با استرس، شدت درد، روابط میان فردی و کیفیت زندگی تاثیر می گذارد و باعث بهبود کیفیت زندگی کودکان مبتلا به بیماری های مزمن می گردد. روش کار: این مطالعه تحربی با دو گروه آزمون و کنترل با روش نمونه گیری تخصیص تصادفی ساده بروی ۶۶ نوجوان دیابتی(۳۳ نفر گروه آزمون، ۳۳ نفر گروه کنترل) ۱۲ تا ۲۰ سال که به مراکز خدمات جامع سلامت شهری و روستایی شهرستان قائمشهر مراجعه می کردند بعد از اخذ رضایت نامه کتبی انجام گردید. ابزار گرد آوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه کیفیت خواب Petersburg بوده است. گروه آزمون طی ۶ جلسه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه ای مورد آموزش خود مراقبتی معنوی ماری وایت قرار گرفتند. در پایان داده ها وارد نرم افزار spss۲۲  گردید و سپس اطلاعات توسط آمار توصیفی(جدول، میانگین و انحراف معیار) و آمار استباطی( تی مستقل  آنالیز واریانس، کای اسکوئر، فیشر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آزمون تی مستقل، یافته ها نشان داد، میانگین کیفیت خواب قبل از مداخله در گروه آزمون ۳/۴±۱۵/۰۶ و در گروه کنترل ۳/۳۸±۱۳/۸۴ و بعد از مداخله در گروه آزمون ۳/۳۱±۱۴/۲۶ و در گروه کنترل ۳/۴۹±۱۲/۴۷ بود. آزمون آنالیز واریانس با حذف اثر پیش آزمون بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده شد(۰/۰۱ >Pو Eta=۰/۱۲). نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه در نوجوانان دیابتی آموزش خودمراقبتی معنوی باعث بهبود کیفیت خواب کلی و برخی مولفه های کیفیت خواب می گردد. پیشنهاد می گردد این مطالعه در کنار روشهای مکمل خودمراقبتی در جوامع و دیگر شهر ها علی الخصوص شهر های بزرگ صورت پذیرد و همچنین پیشنهاد می گردد که داده ها در دوره های بلند مدت مورد پیگیری قرار بگیرند.

کلیدواژه های تاثیر آموزش خود مراقبتی معنوی بر کیفیت خواب نوجوانان دیابتی:

spiritual self-care ، sleep quality ، diabetic adolescents ، خود مراقبتی معنوی ، کیفیت خواب ، نوجوانان دیابتی