فراوانی و علل خطاهای دارویی دانشجویان کارورزی در عرصه پرستاری استان سیستان و بلوچستان

مقدمه: خطاهای بالینی از مسائل مهم در محیط های مراقبت و سلامت است. دانشجویان پرستاری نیز ممکن است به علت تجربه و مهارت پایین بیشتر از پرستاران مرتکب خطا شوند. هدف: هدف از این مطالعه توصیفی تعیین فراوانی و علل مرتبط با بروز خطاهای دارویی دانشجویان کارورز پرستاری در استان سیستان و بلوچستان است. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مقطعی توصیفی بود. ۱۰۲ دانشجوی کارورز پرستاری ترم هفتم و هشتم استان سیستان و بلوچستان به روش سرشماری در مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته سه بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک، جزئیات مرتبط با خطای دارویی و علل خطاهایی دارویی بود. تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۱۹ و با آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی مانند آزمون یو من ویتنی کای اسکوئر، کروسکال والیس انجام شد. یافته ها: ۷۹ دانشجوی کارورز (۲/۷۷ درصد)، خطای دارویی را گزارش کردند. خطای ناشی از ناآشنایی با نام تجاری داروها (۱/۴۴ درصد)، زمان تجویز اشتباه دارو (۳/۳۷ درصد) و دادن داروی کشیده شده در سرنگ بدون کنترل کاردکس و یا دستور پزشک (۳۳/۳ درصد) شایع ترین انواع خطاهای دارویی بود.  خوانا نبودن خط پزشک (۵۸/۸ درصد) شایع ترین علت بروز خطا بود. نتیجه گیری: اغلب دانشجویان پرستاری کارورزی در عرصه خطاهای دارویی را گزارش کردند که این یک زنگ خطر است. برگزاری دوره های پیش کارورزی جهت مرور دسته های دارویی، نام های تجاری و محاسبه دوز داروها و آشنایی با دستورات پزشک جهت پیشگیری از بروز خطا الزامی است.

کلیدواژه ها:

Keywords: Internship ، Medication Error ، Nurse ، Nursing Student ، پرستار ، دانشجوی پرستاری ، خطای دارویی ، کارورزی در عرصه