ارتباط پزشکی و تنجیم در آثار بیرونی، جرجانی و عقیلی
محل انتشار: مجله طب سنتی اسلام و ایران، دوره: 14، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 50
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIITM-14-2_003
تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1402
چکیده مقاله:
منجمان بر مبنای مطالعه برج ها و حرکت ستارگان و تاثیر آنها بر عالم خاکی پیشگویی هایی انجام می داده و آن را با علم یا فن احکام نجوم استدلال می کرده اند. این دانش ابتدا در انحصار ستاره شناسان بود، اما کم کم به حوزه طب راه یافت و در درمان بیماران از آن استفاده شد. احکام مربوط به کواکب هفت گانه و بروج دوازده گانه در طب ایرانی، جلوه ای خاص دارد که مهم ترین کاربرد آن به تشخیص لحظه مناسب برای انجام کارهای پزشکی ازجمله تعیین زمان شروع بیماری، ترکیب دارو، وقت مناسب تجویز دارو، مصرف دارو و درنهایت بازیابی سلامت بیمار مربوط می شد. یکی از مضامین مهمی که در آثار بزرگانی چون ابوریحان بیرونی، حکیم جرجانی و حکیم عقیلی نمود بیشتری دارد، پرداختن به مفاهیم مربوط به احکام نجوم است که جهت پیش بینی و تعیین اوقات سعد و نحس انجام امور پزشکی از آن استفاده می شده است.
کلیدواژه ها:
Astronomy ، Astrology ، Planets ، Therapeutics ، Humoralism ، نجوم ، اخترگویی ، سیاره ها ، درمان شناسی ، طب اخلاطی
نویسندگان