تاثیر برنامه آموزش معنویت درمانی بر هوش معنوی دانش آموزان با اختلالات یادگیری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه آموزش معنویت درمانی بر هوش معنوی دانش آموزان با اختلالات یادگیری بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری شاغل به تحصیل در مدارس شهرستان رستم در سال ۱۴۰۱ بود. نمونه پژوهش شامل ۳۲ نفر دانش آموز دارای اختلال یادگیری بود. که به صورت هدفمند انتخاب شدند و با تقسیم تصادفی در دو گروه آزمایش( ۱۶نفر) و گروه کنترل ۱۶)نفر) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده مقیاس هوش معنوی کینگ((۲۰۰۸ بود. هر دو گروه قبل از شروع آموزش معنویت درمانی، مقیاس هوش معنوی کینگ را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. برنامه آموزش معنویت درمانی مشتمل بر ۱۲ جلسه، به مدت ۲ ماه و هر هفته دو جلسه ۶۵ دقیقه به گروه آزمایش ارائه شد. شایان ذکر است که گروه کنترل هیچ گونه آموزشی از طرف پژوهشگر دریافت نکردند و فقط همان برنامه آموزش روزانه مدرسه که برای گروه آزمایش نیز اجرا میشد را دریافت کردند. پس از اتمام دوره مقیاس هوش معنوی کینگ توسط دانش آموزان به عنوان پس آزمون تکمیل شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده گردید، در بخش آمار توصیفی از میانگین و انحراف معیار استفاده شد. همچنین در بخش آمار استنباطی از تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که آموزش معنویت درمانی سبب بهبود هوش معنوی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری میشود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که از طریق برنامه آموزش معنویت درمانی میتوان به ارتقا و افزایش هوش معنوی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری کمک کرد.

کلیدواژه ها:

معنویت درمانی ، هوش معنوی ، اختلالات یادگیری و دانش آموزان