بررسی کارایی در نظام آموزشی (مطالعه موردی آموزش و پرورش استان سمنانبراساس میزان کارایی فنی و کارایی آموزشی)

هدف این پژوهش بررسی میزان کارایی نظام آموزشی با مطالعه موردی استان سمنان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ است. در این پژوهش براساس اطلاعات میدانی اخذ شده از وزارت آموزش و پرورش استان سمنان، با بهره مندی از روش ناپارامتری، روشتحلیل پوششی یا DEA و ابزار اندازه گیری win۴dea ، کارایی نظام آموزشی در این استان توصیف و میزان افزایش موردانتظار برای رسیدن به کارایی مطلوب محاسبه شد. جامعه آماری، اطلاعات اخذ شده از نظام آموزش و پرورش ایران و حجمنمونه برای این پژوهش شهرستان های پرجمعیت استان سمنان است. تحلیل سه مولفه نسبت تعداد دانش آموز به معلم، تراکمدانش آموز در کلاس درس و نسبت هزینه های پرسنلی به نفر-دانش آموز به عنوان داده آموزشی و میزان قبولی دانش آموزان بهعنوان ستانده و خروجی نظام آموزشی نشان داد بیشترین کارایی فنی با بازه ثابت نسبت به مقیاس، کارایی با بازه متغیر نسبتبه مقیاس و کارایی نسبت به مقیاس به چهار شهر چهار شهر شاهرود، دامغان، بسطام و بیارجمند اختصاص دارد. همچنینشهرستانهای کارا که می توانند نقش الگو برای شهرستانهای ناکارا داشته باشند، معرفی شدند. با محاسبه میانگین کارایی نظامآموزشی براساس نسبت خروجی به ورودی نظام آموزشی در این استان این نتیجه به دست آمد که سه شهر شاهرود بیارجمندو میامی دارای کاراترین نظام در استان سمنان هستند.

کلیدواژه ها:

کارایی ، داده ، ستانده ، کارایی فنی ، نظام آموزش و پرورش.