پروتکل مسیریابی شبکه های حسگر بی سیم زیر آب با ترکیب مدل مخفی مارکوف و الگوریتم بهینه سازی چند هدفه مبتنی بر جغرافیای زیستی BBO

در بسیاری از الگوریتم های مسیربی شبکه های حسگر بیسیم زیرآب مبتنی بر خوشه بندی مشکلاتی از جمله عدم آگاهی از سطح انرژی گره ها ناشی از خوشه بندی وجود دارد. در این مقاله، به منظور بهبود مسیریابی ابتدا مسئله میریابی را برحسب چند تابع هدف از میزان انرژی مصرفی کدگذاری نموده سپس این توابع هدف را توسط ترکیب مدل مخفی مارکوف و الگوریتم بهینه سازی چند هدفه مبتنی بر جغرافیای زیستی مدل سازی می نماییم. نتایج ارزیابی ها نشان می دهد که الگوریتم پیشنهادی از نظر کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر شبکه از عملکرد مناسبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم مسیریابی ، خوشه بندی ، شبکه حسگر بی سیم زیر آب ، بهینه سازی جغرافیای زیستی ، مدل مخفی مارکوف