نقش فضای قابل دفاع در ایجاد امنیت محلی در سکونتگاههای شهری

تئوری فضای قابل دفاع بر این نظریه استوار است که با طراحی معماری مناسب و کاربری صحیح محیط و سکونتگاه های شهری می توان از طریق کاهش فرصتهای مجرمانه کیفیت زندگی را ارتقا داد . هدف این مقاله بررسی مباحثنظری اصول پیش گیری از جرم و سود جستن از آن به عنوان ابزار و راهکارهای طراحی فضاهایی است که قابلیت جرم خیزی آنها به کمترین میزان ممکن برسد . روش تحقیق حاضر بر پایه روش تحقیق همبستگی یا همخوانی است . براساس یافته های این پژوهش طراحی فضاها باید به گونه ای باشد که میان فضاهای عمومی و خصوصی تفکیک مناسبی ایجاد کند و میزان نظارت ساکنان را بر فضای اطراف خود افزایش دهد و در مجموع تصویری مثبت از محیطبه دیگران القا کند . در پایان می توان به ضرورت طراحی مناسب فضاهای قابل دفاع در محیط های شهری برای تحققامنیت و بهبود کیفیات سکونت پی برد . در این مقاله تلاش شده تا راهبردهای کاربردی برای افزایش امنیت محلی در سکونتگاه های شهری ارائه شود

کلیدواژه ها:

امنیت ، طراحی شهری ، انسان ، پیش گیری از جرم ، فضای قابل دفاع