رویکرد مبتنی بر مدل چند هدفه جهت بهینه سازی پرتفولیوی پروژه با استفاده از الگوریتم ها در شرایط عدم قطعیت

در پژوهش حاضر، مدل ریاضی چندهدفه مسئله انتخاب پرتفولیوی پروژه پیشنهاد شده که بر روی اعداد ذوزنقه ای فازی تعریف شده است. برای حل مدل یک رویکرد شاخه و کران، یک طرح تغییر پارامتر تطبیقی مبتنی بر روش محدودیت اپسیلون، روش بهینه سازی کلونی مورچه ها و الگوریتم ژنتیک ارائه شد. پس از تجزیه و تحلیل، روش بهینه سازی کلونی مورچه ها و روش SPEA II را انتخاب کردیم که اصلاح الگوریتم ژنتیک است. نتایج نشان می دهند که زمان اجرای الگوریتم بهینه سازی کلونی مورچه ها با تعداد پروژه ها به طور قابل توجهی افزایش می یابد که در مقایسه با اصلاحات الگوریتم ژنتیک در صورتی که تعداد پروژه ها، بیش از تعداد تعیین شده باشد، به طور قابل توجهی کندتر می شود و الگوریتم ژنتیک مبتنی بر جمعیت اولیه قوی از سایر الگوریتم های ارائه شده پیشی می گیرد و یکی از کارآمدترین الگوریتم ها برای حل مسئله انتخاب پرتفوی پروژه است.

کلیدواژه ها:

پرتفوی بهینه ، الگوریتم های بهینه سازی ، مدل چند هدفه فازی