مبانی اخلاقی و مذهبی ایجاد تکلیف یاری رسانی به شخص در معرض خطر در فرضعدم وجود قرارداد

با توجه به حوادث غیرقابل پیش بینی، در جوامعی که نوع دوستی موجب بقاء آن می باشد؛ براساس مبانی فقهی و حقوقی، امتناع ازکمک رسانی را جرم انگاری کرده اند. اما آیا ازمنظراخلاقی وفرامین مذهبی نیز ترک یاری رسانی به شخص درمعرض خطر جرممحسوب می شود؟ در بررسی های انجام شده به روش توصیفی و تحلیلی مشخص گردیدکه به سبب قرابتی که میان احکام اخلاقیوآموزه های دینی وجود دارد؛ هردو درقالب مبانی اخلاقی و مذهبی، امتناع از این عمل را جرم انگاری کرده اند. جرم انگاری خودداریاز یاری رسانی به رابطه اخلاق وحقوق اشاره دارد، تا جایی که برخی متخصصان علوم اسلامی ادعا می کنند که حقوق اسلامی کاملا اخلاقی است و قلمرو آنها یکی است. قانون گذار در ماده واحدهای مصوب سال ۱۳۵۴ تحت عنوان «قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی» به این وظیفه اخلاقی تاکید کرده وامتناع از یاری رسانی را جرم انگاری کرده است. تحقیقاتی پراکنده ای به این وظیفه اخلاقی تاکید کرده اند، ولی با توجه به توسعه حوادث درجامعه به عنوان یک نیاز اجتماعی، شناسایی مبانیاخلاقی و مذهبی وارائه پیشنهاداتی جهت تشویق کمک رسانی و کمک ردن بی تفاوتی های اجتماعی درجوامع امروزی ضروری میباشد.

کلیدواژه ها:

امداد ، امتناع ، مصدومین ، جرم انگاری ، اخلاق