مدلسازی نظام مشارکتی به منظور حداکثرسازی سود با استفاده از روش عامل بنیان

بدون شک دستمزد یکی از تاثیرگذارترین متغیرهای اقتصادی در زندگی افراد و حتی سایر متغیرهایکلان اقتصادی می باشد که می تواند رفاه عمومی و شرایط اقتصادی جامعه را تغییر دهد. دستمزد دراکثر واحد های اقتصادی از طریق قانون حداقل دستمزد به افراد پرداخت می شود. تحقیقات نشان دادهکه این نظام پرداختی نمی تواند عدالت اقتصادی را برقرار نمایند. بدین ترتیب محققان یک الگویمشارکتی را که در آن کارگران بتوانند به تناسب نقش خود سهمی از سود تولید داشته باشند، پیشنهادمی کنند. لذا در این پژوهش تلاش شده تا یک نظام مشارکتی در سود به وسیله رویکرد عامل بنیان مدلسازی گردد، به گونه ای که در آن دو عامل کارگر و کارفرما تعامل می کنند. برای این کار پارامترهایی ازجمله تاثیر آموزش، تغییر تعداد عامل ها و محصولات، برقراری یک مذاکره موفق و برخی از فاکتورهایعمکلردی در روند سودسازی بررسی گردید. سیستم به منظور مدل سازی با تعداد ۶۰ عامل در نظرگرفته شده که این عامل ها ابتدا با شرکت در ۱۰۰۰۰ حالت مختلف، قوانین مشارکتی خود را بهینهکرده و سپس در ۲۰۰۰ حالت گوناگون با یکدیگر به تعامل می پردازند تا نتایج حاصل از شبیه سازینظام مشارکتی بدست آید. تغییر در تعداد عوامل، تاثیر مثبتی بر روند سودسازی داشت اما با اضافه شدنتنوع بیشتر محصولات، این روند معکوس گردید. همچنین دریافته شد که مذاکرات موفق می تواند روندسود سازی را بهبود بخشد اما پیروز شدن یک طرف عامل ها به نفع سیستم نخواهد بود. در رابطه بافاکتور های عملکردی به این نتیجه دست یافته شد که هرچه به تعداد فاکتورهای عملکردی عامل هااضافه شود، عامل ها در پیش بینی های خود دچار خطا شده و سیستم از بهینگی خود دور می شود.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، سود ، مدل سازی عامل بنیان ، بهینه سازی