مدل روابط ساختاری ذهن آگاهی و خودشفقتی با شرم بدنی از طریق قدردانی از بدن در بیماران سرطانی

مقدمه: بیماری سرطان می تواند با ایجاد تغییرات بدنی زمینه ساز شرم بدنی در بیماران شود که نیاز است این وضعیت مورد پژوهش قرار بگیرد. بنابراین پژوهش حاضر باهدف بررسی مدل روابط ساختاری ذهن آگاهی و خودشفقتی با شرم بدنی از طریق قدردانی از بدن در بیماران سرطانی انجام شد. روش کار: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران مبتلابه سرطان و مراجعه کننده به کلینیک های درمانی شهر بندرعباس در سال ۱۴۰۱ بودند که ۲۰۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای به کار گرفته شده، مقیاس شرم از تصویر بدن (BISS)، پرسشنامه مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی (KIMS)، مقیاس شفقت خود (SCS) و مقیاس قدردانی از بدن (BAS) بود. داده ها از طریق مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS-۲۶ و  Amos-۲۳تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین قدردانی از بدن با میزان ۰/۴۲۶- با شرم بدنی رابطه وجود دارد. ذهن آگاهی و خودشفقتی به ترتیب با میزان ۰/۴۸۱ و ۴۵۳/ ۰ با قدردانی از بدن رابطه دارند. همچنین نتایج نشان داد که ذهن آگاهی و خودشفقتی به صورت مستقیم با میزان ۰/۲۷۶- و ۰/۴۱۱- و به صورت غیرمستقیم با میزان ۰/۲۰۵- و ۰/۱۹۳- با شرم بدنی رابطه دارند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که ذهن آگاهی و خودشفقتی می توانند با افزایش قدردانی از بدن در بیماران مبتلا به سرطان باعث کاهش شرم بدنی در آنان شوند. بنابراین یافته های به دست آمده اهمیت مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی و خودشفقتی را برای بهبود شرم بدنی در بیماران مبتلا به سررطان برجسته می سازد.

کلیدواژه ها:

body shame ، mindfulness ، self-compassion ، body appreciation ، cancer. ، شرم بدنی ، ذهن آگاهی ، خودشفقتی ، قدردانی از بدن ، سرطان.