بررسی رابطه تعارض های دوپاره خود و خوردن هیجانی با میانجیگری شفقت به خود در زنان دچار اضافه وزن

مقدمه: یکی از متغیرهای که به شدت با اضافه وزن ارتباط دارد، خوردن هیجانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تعارض­های دوپاره خود و خوردن هیجانی با میانجیگری شفقت به خود در زنان دچار اضافه وزن بود. روش کار: روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را  زنان با دامنه سنی ۲۰-۵۰ سال دانشگاه­های سطح شهر تهران دچار اضافه وزن تشکیل می­دادند. تعداد ۴۹۶ نفر به روش نمونه­گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس خوردن هیجانی (EES)، فرم کوتاه مقیاس شفقت به خود (SCS-SF) و پرسشنامه تعارض­های دوپاره ((FSCR بود. برای تحلیل داده­­ها از روش معادلات ساختاری در نرم­افزارهای SPSS نسخه ۲۵ و AMOS نسخه ۲۴ استفاده شد. یافته­ ها: نتایج بیانگر برازش مدل پیشنهادی پژوهش بود (۰۶/۰=RMSEA). نتایج نشان داد که مولفه­های خود مطمئن و خود متنفر اثر مستقیم معناداری بر خوردن هیجانی ندارند (۰۵/۰خوردن هیجانی با میانجی­گری شفقت به خود دارند (۰۵/۰>P). همچنین نتایج نشان داد که اثر مستقیم و غیر مستقیم خودناکافی بر خوردن هیجانی به ترتیب با اندازه اثرهای ۲۴/۰ و ۲۴/۰ معنادار است (۰۵/۰>P).  نتیجه­ گیری: در نظر گرفتن شفقت به خود با توجه به نقش تعارض­های دوپاره، می­تواند به تبیین خوردن هیجانی در زنان دچار اضافه وزن کمک کند.

کلیدواژه ها:

Overweight ، self-split conflicts ، emotional eating ، women ، self-compassion ، اضافه وزن ، تعارض های دوپاره خود ، خوردن هیجانی ، زنان ، شفقت به خود