زیبایی شناسی و مرگ در رمان ملکوت بهرام صادقی

در هنر و ادبیات مدرن، با بذل توجه به مضامین منفی­ و نامتعارف فلسفی که نقش مهمی در زیبایی­ شناسی کلاسیک برعهده نداشتند، مبانی زیبایی ­شناسی نوین متحول شد. «مرگ» یکی از مولفه­ هایی است که برمبنای اندیشه­ های مکاتب اگزیستانسیالیسم و پساساختارگرایی، عنصر محوری ادبیات مدرن شناخته می ­شود. در رمان مدرن، مرگ هم ازمنظر محتوایی و هم ازنظر زبان شناختی و هنری در ساختار و بافت داستان نقش اساسی ایفا می­ کند و بسیاری از وجوه زیبایی­ شناختی رمان حول محور آن می­ گردد. صادقی، در جایگاه یکی از نویسندگان پیشرو ایران، در رمان ملکوت، «مرگ» را موضوع داستان قرار داده و بسیاری از جنبه ­های ادبی اثرش را پیرامون این مفهوم طرح کرده است. در این پژوهش، با بهره­گیری از روش توصیفی تحلیلی، وجوه زیبایی­ شناختی مرگ در رمان ملکوت بررسی شده که به دیگر مولفه ­های زیبایی­ شناسی مدرن گره خورده است. یافته­ های پژوهش نشان می­ دهد که رابطه مرگ با دیگر مولفه­ های زیبایی شناختی مدرن چون تناقض، غیاب، و ابهام منجربه اهمیت یافتن جنبه ­های تاریک هستی و همچنین امتناع اثر از معیارهای زیبایی ­شناسی کلاسیک و متعارف شده است.

کلیدواژه ها:

Malakut ، Bahram Sadeghi ، Death ، Aesthetics ، Paradox ، Silence. ، ملکوت ، بهرام صادقی ، مرگ ، زیبایی شناسی ، تناقض ، سکوت.