شناسایی و طراحی الگوی موانع خسارت پذیری دبیران در نظام آموزش وپرورش ایران

هدف: صاحب نظران مفهومی با عنوان خسارت پذیری را مطرح می نمایند که هدف آن برد یا باخت نیست بلکه داشتن شجاعت و تلاش کردن در زمانی است که نمی توانید نتیجه را کنترل کنید. به همین منظور، پژوهش حاضر در راستای شناسایی موانع خسارت پذیری دبیران و ارائه الگویی از آن برای تحقق و ترویج فرهنگ خسارت پذیری هدف گذاری شده است. مواد و روشها: این پژوهش بر اساس روش تحقیق کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی می باشد. جامعه پژوهش این پژوهش دبیرانی بودند که حداقل سابقه ۲۰ سال کار در فضای مدرسه را داشتند. در مجموع با ۱۶ نفر از دبیران مصاحبه صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و روش تجزیه وتحلیل داده ها، روش تحلیل مضمون و تکنیک کدگذاری کینگ و هاروکس بود. در پایان با روش مدیریت تعاملی و نرم افزار الگوسازی ساختاری تفسیری به ارائه الگویی از داده ها پرداخته شد. بحث و نتیجهگیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که موانع خسارت پذیری دبیران در نظام آموزش و پرورش شامل عدم آموزش خود معلم؛ تفکر برتری از لحاظ تجربه؛ فرهنگ بی عیب و نقص بودن معلم؛ دغدغه مسائل اقتصادی و اجتماعی؛ ترس از مورد انتقاد قرار گرفتن؛ ترس از دست دادن اعتبار؛ عدم پذیرش اشتباه ناشی از عدم مسئولیت و اهمیت نتیجه کار؛ ترس از ترک عادت و تغییر؛ حس رقابت معلم ها؛ فقدان آموزش پذیرش خطا؛ کم طاقتی دبیر؛ نداشتن پروتکل مواجه با خطا؛ وجود فاصله و عدم صمیمیت بین دانش آموز؛ عدم انگیزه به دلیل نبود شایسته سالاری و احساس عدم مسئولیت نسبت به افراد می باشند.

کلیدواژه ها:

خسارت پذیری ، مدارس ، معلمان ، نظام آموزشی